کاراتِئودوری، کُنسْتانتین (۱۸۷۳ـ۱۹۵۰)(Caratheodory, Constantin)
کاراتِئودوری، کُنسْتانتین
ریاضی دان آلمانی. دستاوردهای مهمی در حساب وردش ها (تغییرات) و نظریۀ توابع داشت. حوزۀ تحقیقاتش نظریۀ اندازه و ریاضیات کاربردی را نیز دربر می گرفت. در برلین زاده شد. در آن جا و در دانشگاه گوتینگن درس خواند. در چندین دانشگاه آلمان، و نیز از ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۴، در یونان استاد بود. از ۱۹۲۴، در دانشگاه مونیخ کار می کرد. نخستین کار مهمش در حساب وردش ها طرح نظریه ای دربارۀ منحنی های ناپیوسته بود. ضمن پژوهش هایش در زمینۀ نظریۀ میدان، به رابطۀ این نظریه و حساب دیفرانسیل جزئی پی برد. در ۱۹۳۷، کتابی نوشت و در آن کاربرد نتایج تحقیقاتش دربارۀ حساب وردش ها را در اپتیک هندسی تشریح کرد. یکی از مهم ترین دستاوردهای کاراتئودوری، که موضوع کتاب دیگری از اوست (۱۹۳۲)، ساده سازی اثبات یکی از قضایای اصلی نمایش همدیسی است. این دستاورد حاصل بخشی از کار او در زمینۀ نظریۀ توابع بود. علایق او از ریاضیات محض فراتر می رفت و شامل کاربردهای ریاضیات، به ویژه در زمینه های مکانیک، ترمودینامیک، و نظریۀ نسبیت، نیز می شد.
کاراتِئودوری، کُنسْتانتین
ریاضی دان آلمانی. دستاوردهای مهمی در حساب وردش ها (تغییرات) و نظریۀ توابع داشت. حوزۀ تحقیقاتش نظریۀ اندازه و ریاضیات کاربردی را نیز دربر می گرفت. در برلین زاده شد. در آن جا و در دانشگاه گوتینگن درس خواند. در چندین دانشگاه آلمان، و نیز از ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۴، در یونان استاد بود. از ۱۹۲۴، در دانشگاه مونیخ کار می کرد. نخستین کار مهمش در حساب وردش ها طرح نظریه ای دربارۀ منحنی های ناپیوسته بود. ضمن پژوهش هایش در زمینۀ نظریۀ میدان، به رابطۀ این نظریه و حساب دیفرانسیل جزئی پی برد. در ۱۹۳۷، کتابی نوشت و در آن کاربرد نتایج تحقیقاتش دربارۀ حساب وردش ها را در اپتیک هندسی تشریح کرد. یکی از مهم ترین دستاوردهای کاراتئودوری، که موضوع کتاب دیگری از اوست (۱۹۳۲)، ساده سازی اثبات یکی از قضایای اصلی نمایش همدیسی است. این دستاورد حاصل بخشی از کار او در زمینۀ نظریۀ توابع بود. علایق او از ریاضیات محض فراتر می رفت و شامل کاربردهای ریاضیات، به ویژه در زمینه های مکانیک، ترمودینامیک، و نظریۀ نسبیت، نیز می شد.
wikijoo: کاراتیودوری،_کنستانتین_(۱۸۷۳ـ۱۹۵۰)