کار کنی

لغت نامه دهخدا

کارکنی. [ ک ُ ] ( حامص مرکب ) عمل و منصب کارکن. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به عامل شود.

فرهنگ فارسی

عمل و کیفیت کار کن

پیشنهاد کاربران

بپرس