کار چراغ خلوتیان. [ رِ چ َ / چ ِ غ ِ خ َل ْ وَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از افروختن به دوام باشد و روشن ساختن جای تاریک را نیز گویند. || دوده افکندن. ( برهان ) ( آنندراج ) : ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت کار چراغ خلوتیان باز درگرفت. حافظ ( دیوان چ قزوینی ص 59 ).
