کار فتاده

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - تجربه کار مجرب کاردیده : بوزنه دانست که خرک حرامزاده و کار افتاده است ] . ( سندبانامه ۲ ) ۱۶۹ - کسی که واقعهای یا مصیبتی بدو رخ نموده باشد . یا از ( ز ) کار افتاده . ۱ - نمر . ۲ : [ نیامد وقت آن کورا نوازیم ز کار افتادهای را کار سازیم ] . ( نظامی )

پیشنهاد کاربران

بپرس