کاذه

لغت نامه دهخدا

( کاذة ) کاذة. [ ذَ ] ( ع اِ ) گوشت بن ران. ج ، کاذ. ( مهذب الاسماء ). گوشت کرانه شرم متصل ران. گوشت پاره بالای دو ران و هما کاذتان. ( منتهی الارب ). || ( اِخ ) موضعی است به بغداد. ( منتهی الارب ). قریه ای است از قراء بغداد. ( معجم البلدان ج 7 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس