عشوه صبح کاذب است کز او
خبر آفتاب نشنیدم.
خاقانی.
لاف دینداری زنم چون صبح آخر ظاهر است کاندرین دعوی ز صبح اولین کاذب ترم.
خاقانی.
صبح صادق پس کاذب چه کند بر تن دهرچادر سبز دَرَد تا زن رسوا بینند.
خاقانی.
امل چون صبح کاذب گشت کم عمرچو صبح صادق دل گشت روشن .
خاقانی.
مشعله صبح تو بردی بشام کاذب و صادق تو نهادیش نام.
نظامی.
غشاء کاذب. فجر کاذب. رجوع به فجر شود. تکذیب ؛ کاذب شدن ناقه. ( منتهی الارب ). کاذب گردیدن شتر ماده ، یعنی ناقه ای که گشنی کرده شود و دم بردارد و باردار نگردد. کذبت الناقه. ( منتهی الارب ).