( کادیة ) کادیة. [ ی َ ] ( ع ص ) کادِئة. زمین که گیاهش به درنگ بیاید. ( آنندراج ). زمینی که گیاهش دیر برآید. ( ناظم الاطباء ). ارض ٌ کادیة؛ زمینی که گیاهش به درنگ برآمده باشد. ( منتهی الارب ). نیز رجوع به کادئه شود. || ( اِ ) سختی روزگار. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
