کادوسی

از شرق اروپا تا داهه در حوالی شمال شرقی ایران کادوسی خطاب شده اند. درواقع کادوسی یعنی پارسی. که میتوان گفت تمامی سکاها از حدود شرق اروپا تا غرب چین، کادوسی خطاب میشده اند و درواقع هرودوت مورخ یونانی از همینجا و برمبنای همین اساس هستش که اسکیت ها رو پارسی خطاب میکنه و میگه سکاها از طوایف کوچنشین پارسی هستن. اما موضوع اینجاست که پارس ها یعنی کادوس ها معروف شدند به طالش. بنابراین کادوسی یعنی طالشی. در گذشته وقتی به کسی میگفتند یا ابن طیلسان ( طالث ) ، معنی این کلام این بوده است: تو عجمی هستی، تو ایرانی هستی. بنابراین ما میتوانیم نتیجه بگیریم که طالش یعنی پارسا. درواقع پارس ها معروف شده بودند به طالش. مدرک ها و سندات این حرفم داخل کتابخانه های ایران مخفی شده. بنابراین نتیجه میگیریم که کادوسی یعنی پارسی که البته پارسها از یک دوره به بعد یعنی از اواخر یا اواسط ساسانیان معروف شدند به طالث یا همون طالش. لغت نامه دهخدا هیچ گونه سندیت تاریخی نداره و درواقع شما غیر طالشی ها حق نداشته و ندارید و نخواهید داشت که برای ما طالش ها لغتنامه بنویسید. زبان پارسی درواقع اسم واقعیش طالشی هستش چون پارسها معروف شدند به طالش. درواقع همانطور که مردمی در جنوب کشور توسط دیگران خطاب شدند کادوش و خود را پارسا یا همان پارس خطاب کردند دقیقا همین مردم معروف شدند به طالش.

اسناد قبل از وی ثابت میکند که یونانی ها این دو قوم را مجزا میدانستند. حتی استرابون میگوید گیل ها از قوم اسکیت هستند و سکایی تبارند ولی تیتوس لویوس قوم کادوسی را با مادها یکی میداند. کادوسیان اجداد ما تالش ها بودند که تالوش و تیلسان و کادوش و کادوس نامیده میشدیم و ربطی به گیل ها ندارد.