کادوثه

لغت نامه دهخدا

کادوثه. [ ث ِ ] ( اِخ ) کادوسه. چوب درخت غار یا زیتون که بالای آن دو بال داشت و دو مار که بهم پیچ خورده بودند دور آن پیچیده بود و علامت عطارد رب النوع بود. ( مارها علامت حزم و احتیاط و بالها علامت فعالیت بود ).
به عقیده یونانیها هِرمِس رب النوع تجارت و پیغامبر خدای بزرگ ، عصائی داشت که در بالا دارای دو پر بود و از پائین ببالا دو مار به آن پیچیده بودند ( علامت اتحاد ) و یونانیها چنین عصا را نماینده رسولان و اتفاق دانسته کادوسه نامیدند. ( ایران باستان ص 866 و 914 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس