کاخ و موزه منیل

کاخ و موزه منیل یکی از قصرهای دوره پادشاهی در مصر با معماری خاص می باشد. ساختن این قصر در سال ۱۹۰۱ در جزیره منیل در آستانه قاهره در مساحتی معادل ۶۱۷۱۱ متر مربع بنا شد که در ۵۰۰۰ متر مربع آن ساختمان ساخته شده است. این قصر معماری با ارزش منحصر بفرد که شامل هنرهای اسلامی متنوع از زمان حکومت و خلفای فاطمی و دوره پادشاهی ممالیک و دوره ای که مصر تحت سلطه عثمانی ها بود و همین طور معماری اندلسی و ایرانی و شامی می باشد، این قصر شامل سه سرا یا ساختمان مستقل می باشد که عبارتند از: ساختمان محل اقامت شاهزاده محمدعلی، ساختمان استقبال و ساختمان تاج گذاری و تخت و تاج حکومتی، به علاوه مسجد، موزه خاص، موزه صید، برج ساعت، دور تا دور قصر را یک دیوار احاطه کرده است که به سبک دوران قرون وسطی ساخته شده است، در داخل محوطه نیز در بین ساختمان ها باغ های مختلفی ساخته و پرداخته شده است که شامل مجموعه کمیابی از درختان و گیاهان مختلف می باشد، این قصر در حال حاضر به عنوان موزه استفاده می شود.
این کاخ از اموال شاهزاده محمد علی پسر دوم خدیوی توفیق و برادر خدیوی عباس حلمی دوم بوده است. وی سه بار به عنوان ولیعهد انتخاب شد و در این منصب خدمت کرد، وی یکی از سه نفری بود که به عنوان شورای سلطنت بعد از مرگ ملک فؤاد اول تا زمانی که پسر عمویش ملک فاروق به سن قانونی برای حکومت برسد انتخاب و وصیت گردید. شاهزاده محمد علی خودش محل و زمین این قصر را انتخاب کرد و در ابتدا ساختمان محل استقرار و اقامت را ساخت و بعد از تکمیل آن بقیه ساختمان ها را بنا نمود، خود شاهزاده اقدام به طراحی مهندسی و همین طور تزیینات قصر نمود و در حین ساختن نیز بر ساختمان سازی قصر نظارت داشت، در مرحله اجرا معلم محمد عفیفی مسئول اجرای این طرح بود، شاهزاده محمدعلی وصیت کرد که بعد از مرگش این محل به عنوان موزه مورده استفاده قرار بگیرد. [ ۱]
سازنده این کاخ محمدعلی پسر دوم خدیوی توفیق پسر خدیوی اسماعیل است، مادر او شاهزاده خانم آمنه نجیبه الهام بخش وقار ابراهیم الهام بخش پاشا، فرزند عباس اول می باشد، در حالی که برادران و خواهران او عبارتند از خدیو عباس حلمی دوم، شاهزاده خانم نازلی هانم، شاهزاده خانم خدیجه هانم، شاهزاده خانم نعمة الله. شاهزاده محمد علی در ۹ نوامبر ۱۸۷۵ برابر با ۱۱ شوال ۱۲۹۲ هجری قمری در قاهره متولد شد و در دوران نوجوانی عاشق علم و دانش گردید و وارد مدرسه العلیه بعابدین برای تحصیل و فراگیری علوم ابتدایی گردید، وی در سال ۱۸۸۴ به اروپا رفت و برای کسب علوم عالی و دانشگاهی وارد دبیرستان هیکسوس در سوئیس و پس از آن در اتریش بر اساس دستورهای پدرش وارد مدرسه ترزیانوم در نمسا برای کسب علوم نظامی گردید. او پس از مرگ پدرش در سال ۱۸۹۲ به مصر بازگشت، وی از زمانی که یک مرد جوان بود جوانی بود با حکمت و تدبیر و دوراندیشی، وی تمایل زیادی به علم و عشق به ادبیات و هنر به طور خاص هنر اسلامی داشت.