کاخ شکار استوپینیجی

کاخ شکار استوپینیجی ( ایتالیایی: Palazzina di caccia di Stupinigi پالاتزینا دی کاچا دی ستوپینینجی ) کاخی به سبک باروک متعلق به خاندان سَوُی ( Savoy ) در سده ۱۸ میلادی توسط معمار فیلیپه جووارا در محوطه ای شامل جنگل و زمین های کشاورزی به مساحت ۱۷ کیلومتر مربع معادل ۱۷ میلیون مترمربع ساخته شد. جنگل های باقی ماندهٔ آن شامل جانورانی چون سنجاب، لک لک، خرگوش، سمور و خوکچه است. منطقه استوپینیجی در فاصلهٔ هشت و نیم کیلومتری جنوب غرب شهر تورین قرار دارد و خاندان سوی در تابستان ها به منظور شکار به این قصر می آمدند.
کوشک اصلی قصر گنبدی از برنز دارد که مجسمه ای از گوزن بر روی آن قرار داده شده است. نقشهٔ قصر نیز چه در بیرون و چه در درون از سر گوزن و شاخ های آن الهام گرفته است حتی درختان قصر نیز با همین شکل آرایش یافته اند. فضای زیر این گنبد از یک سالن اصلی بیضوی شکل با دو برابر ارتفاع معمول متصل به چهاربال به وسیلهٔ سه پنجرهٔ بسیار بزرگ آرکی شکل یا طاقدیسی که در قسمت بالایی خود مدور هستند و در سه خط در جلوی آن قرار می گیرند نوردهی می شود. این سالن توسط مبلمان و خرت و پرت های باقی مانده از ساکنان آن تزئین شده است. آپارتمان های اطراف کوشک اصلی بیش از حد تجملی هستند که خود دلیلی ست بر اینکه ناپلئون بناپارت در هنگام حضور در این منطقه این قصر را برای اقامت برگزیند. همچنین مراسم عروسی برادر لوئی شانزدهم با ماریا ترزا یکی از اعضای این خاندان در اینجا برگزار شد. حکومت خاندان سوی بر این منطقه در سال هزار و نهصد و چهل و شش میلادی پایان یافت. سرپرست فعلی این خاندان پرنس ایمون در حال حاضر در روسیه اقامت دارد.
در سال ۱۹۹۲ این مکان به همراه جنگل هایش در لیست مناطق حفاظت شده قرار گرفتند و بنای آن تبدیل به موزه شد. بازدید از آن سه شنبه تا یکشنبه از ساعت ۱۰ صبح تا ۶ بعد از ظهر امکان پذیز و بلیط آن برای بزرگسالان حدود ۸ دلار و برای افراد بین ۶ تا ۱۴ سال حدود ۶ دلار است بعلاوهٔ اینکه در نزدیکی آن چندین هتل برای اقامت قرار دارد. رفت وآمد هم با اتوبوس شمارهٔ ۶۳ از ایستگاه راه آهن نووا ( Nouva ) و تغییر آن به اتوبوس شمارهٔ ۴۱ میسر است.