کاحص. [ ح ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از کحوص. زننده بپای خود. || نشان محو شونده. ج ، کواحص : اطلال ٌ کواحص ؛ آثار خانه محو و ناپدید. ( منتهی الارب ).
