کاح

لغت نامه دهخدا

کاح. ( ع اِ ) سرکوه. بن کوه. کیح مثله. ج ، اکیاح و کیوح. ( منتهی الارب ). وسعت کوه. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

سر کوه

پیشنهاد کاربران

بپرس