کاتپاتوکا. ( اِخ ) کاپادوکیه در آسیای صغیر. در آن آتشکده ای بوده است که استرابون جغرافی دان درباره آن چنین مینویسد و به مراسم «برسم گرفتن » ایرانیان قدیم اشاره میکند:«مغان در آنجا آتشی که هرگز خاموش نمیشود نگاهداری میکنند و هر روز در آتشکده تقریباً یک ساعت در مقابل آتش سرود میخوانند. یک بسته چوب در دست میگیرند و پرده ای تا بپائین خانه می آویزند که لبهای آنانرا می پوشاند». مقصود از بسته چوب برسم و مراد از پرده پنام است. ( مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات فارسی تألیف دکتر معین ص 260 ). رجوع به کاپادوکیه و کاپادس شود.
