کاتو میلتون

دانشنامه آزاد فارسی

کاتو، میلتون (۱۹۱۵ـ ۱۹۹۷)(Cato, Milton)
کاتو، میلتون
سیاستمدار میانه رو سنت وینسنت و گرنادا، وزیر ارشد (۱۹۶۷ـ۱۹۶۹) و نخست وزیر (۱۹۶۹ـ۱۹۷۲ و ۱۹۷۴ـ۱۹۸۴) کشور مزبور. از پایه گذاران حزب کارگر سنت وینسنت در ۱۹۵۴ بود، و از ۱۹۶۷ با اکثریت حزب خود با مقام وزیر ارشد خدمت کرد. پس از ۱۹۷۴ در مقام ریاست حکومت ائتلافی در چارچوب کشورهای مشترک المنافع بریتانیا کشورش را به استقلال رساند (۱۹۷۹). در ۱۹۸۴ از حزب دموکراتیک نو، به رهبری جیمز میچل، شکست خورد و سال بعد، کناره گیری خود را از سیاست اعلام کرد. دولت های او شاهد بهبود زیربنای اقتصادی، به ویژه در زمینه های برق و جاده سازی بودند و از برقراری پیوندهای نزدیک تر منطقه ای، ازجمله تشکیل سازمان کشورهای شرق کارائیب در ۱۹۸۱ حمایت کردند. اما با سرکوب قیام اهالی جزیرۀ یونیون (۱۹۷۹) و اعتصاب عمومی ژوئن ۱۹۸۱ مجبور به لغو ساخت قانون جنجالی روابط صنعتی شد. کاتو در خانواده ای نسبتاً فقیر زاده شد، و پس از اتمام تحصیلات دبیرستانی، در جریان جنگ جهانی دوم در ارتش داوطلب کانادا خدمت کرد و سپس در انگلستان وکالت آموخت. در ۱۹۵۸، با عضویت سنت وینسنت در فدراسیون هند غربی، در مقام یکی از نمایندگان جزیره به ترینیداد رفت. با سقوط فدراسیون در ۱۹۶۱، به نمایندگی پارلمان سنت وینسنت انتخاب شد. رقابت میان او و میچل از (۱۹۷۲ـ۱۹۷۴) بر سر پست نخست وزیری به پیروزی میچل انجامید.

پیشنهاد کاربران

بپرس