کاتن ماتر ( انگلیسی: Cotton Mather؛ ۱۲ فوریه ۱۶۶۳ – فوریه ۱۳, ۱۷۲۸ ( سن ۶۵ ) ) کاهن ( مسیحیت ) ، مورخ، متخصص الهیات، و نویسنده اهل پادشاهی بریتانیای کبیر بود.
کاتنماتر ( متولد: 12 فوریۀ ( 1663 ) - درگذشت: 13 فوریۀ ( 1728 ) ) ، کودکی نابغه عضو فرقۀ پیوریتن ( پروتِستانهای هوادار سادهسازی مراسم کلیسایی و سختگیری مذهبی و اخلاقی ) از نیواینگلند به عنوان کشیش، متخصص الهیات و نویسنده مطرح بود. او در سن 12 سالگی تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی کالج هاروارد آغاز نمود و تا کنون جوانترین فردی است که به این دانشگاه راه یافته است. وی در سال ( 1685 ) به عنوان کشیش به پدرش اینکریسماتر در کلیسای قدیمی وابسته به فرقۀ کانگرگیشنال و پیروان آن در شمال بوستون پیوست و تا پایان عمر در آنجا به موعظه پرداخت. پدر او در نهایت ششمین رئیس دانشگاه هاروارد شد. از کاتنماتر به عنوان یکی از تأثیرگذارترین کشیشهای فرقۀ پیوریتن و از معدود شخصیتهای بسیار مؤثر در دوران ابتدایی شکلگیری کشور آمریکا یاد میشود.
... [مشاهده متن کامل]
کاتنماتر، یکی از روشنفکران آمریکا در دوران اِستعمار این کشور توسط انگلیسیزبانها بود. وِی همچنین در سال ( 1689 ) در رهبری شورش موفقیتآمیزی علیه سِراِدموند دروس ( فرماندار تحمیلی نیواِنگلند از طرفِ جیمز دوم ( پادشاه انگلستان ) ) مشارکت داشت. اقدام بعدی او، مشارکت در محاکمۀ جادوگران سیلم ( یکسری از محاکمات افراد به جُرم افسونگری در ماساچوست ) در خِلال سالهای ( 1692 ) تا ( 1693 ) بود. او در کتاب شگفتیهای دنیای نامرئی ( 1963 ) ، از این اقدام خود دفاع کرد. هرچند که چنین اقدامی در زمان خود باعث بروز جنجالهای شدید و تأثیر منفی بر شهرت تاریخی وِی گردید. شهرت ماتر به عنوان یک موّرخ در دورۀ استعماری نیواِنگلند برگرفته از اثر مشهور او به نام مگنالیا کریستی اَمریکانا ( نوشتهای وابسته به آمریکا، تاریخ و مردمش ) در سال ( 1702 ) است.
کاتن ماتر از نظر شخصی و عقیدتی طرفدار نظم اجتماعی و مذهبی رو به افول در نیواِنگلند و به دنبال دستیافتن به ریاست دانشگاه هاروارد بود. پس از سال ( 1702 ) ، کاتن ماتر با جوزف دادلی ( فرماندار ماساچوست ( ایالتی به نام «ایالت خلیج» ) درگیر شد و تلاش کرد تا او را از قدرت برکنار کند. ماتر همچنین مدافع کالج جدید ییل به عنوان پشتیبان فکری فرقۀ پیوریتن در نیوانگلند بود. او مکاتبات گستردهای با اندیشمندان و روشنفکران اروپا داشت و موفق به دریافت مدرک دکترای افتخاری الهیات در سال ( 1702 ) از دانشگاه گلاسکو شد.
کاتنماتر ( متولد: 12 فوریۀ ( 1663 ) - درگذشت: 13 فوریۀ ( 1728 ) ) ، کودکی نابغه عضو فرقۀ پیوریتن ( پروتِستانهای هوادار سادهسازی مراسم کلیسایی و سختگیری مذهبی و اخلاقی ) از نیواینگلند به عنوان کشیش، متخصص الهیات و نویسنده مطرح بود. او در سن 12 سالگی تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی کالج هاروارد آغاز نمود و تا کنون جوانترین فردی است که به این دانشگاه راه یافته است. وی در سال ( 1685 ) به عنوان کشیش به پدرش اینکریسماتر در کلیسای قدیمی وابسته به فرقۀ کانگرگیشنال و پیروان آن در شمال بوستون پیوست و تا پایان عمر در آنجا به موعظه پرداخت. پدر او در نهایت ششمین رئیس دانشگاه هاروارد شد. از کاتنماتر به عنوان یکی از تأثیرگذارترین کشیشهای فرقۀ پیوریتن و از معدود شخصیتهای بسیار مؤثر در دوران ابتدایی شکلگیری کشور آمریکا یاد میشود.
... [مشاهده متن کامل]
کاتنماتر، یکی از روشنفکران آمریکا در دوران اِستعمار این کشور توسط انگلیسیزبانها بود. وِی همچنین در سال ( 1689 ) در رهبری شورش موفقیتآمیزی علیه سِراِدموند دروس ( فرماندار تحمیلی نیواِنگلند از طرفِ جیمز دوم ( پادشاه انگلستان ) ) مشارکت داشت. اقدام بعدی او، مشارکت در محاکمۀ جادوگران سیلم ( یکسری از محاکمات افراد به جُرم افسونگری در ماساچوست ) در خِلال سالهای ( 1692 ) تا ( 1693 ) بود. او در کتاب شگفتیهای دنیای نامرئی ( 1963 ) ، از این اقدام خود دفاع کرد. هرچند که چنین اقدامی در زمان خود باعث بروز جنجالهای شدید و تأثیر منفی بر شهرت تاریخی وِی گردید. شهرت ماتر به عنوان یک موّرخ در دورۀ استعماری نیواِنگلند برگرفته از اثر مشهور او به نام مگنالیا کریستی اَمریکانا ( نوشتهای وابسته به آمریکا، تاریخ و مردمش ) در سال ( 1702 ) است.
کاتن ماتر از نظر شخصی و عقیدتی طرفدار نظم اجتماعی و مذهبی رو به افول در نیواِنگلند و به دنبال دستیافتن به ریاست دانشگاه هاروارد بود. پس از سال ( 1702 ) ، کاتن ماتر با جوزف دادلی ( فرماندار ماساچوست ( ایالتی به نام «ایالت خلیج» ) درگیر شد و تلاش کرد تا او را از قدرت برکنار کند. ماتر همچنین مدافع کالج جدید ییل به عنوان پشتیبان فکری فرقۀ پیوریتن در نیوانگلند بود. او مکاتبات گستردهای با اندیشمندان و روشنفکران اروپا داشت و موفق به دریافت مدرک دکترای افتخاری الهیات در سال ( 1702 ) از دانشگاه گلاسکو شد.
