کاتْز، بِرنارد (۱۹۱۱-2003م)(Katz, Bernard)
زیست فیزیک دان انگلیسی آلمانی تبار. جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۷۰ را به علت تحقیق دربارۀ ذخیره، رهاسازی و غیرفعال شدن انتقال دهنده های عصبی دریافت کرد. این پژوهش به درمان اختلالات روانی و عصبی بسیار کمک کرد. در ۱۹۶۹ لقب سِر گرفت. در لایپزیگ زاده شد و در آن جا به تحصیل پزشکی پرداخت و بعد از فارغ التحصیلی، در یونیورسیتی کالج لندن به پژوهش پرداخت. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۲، در استرالیا به فعالیت های پژوهشی پرداخت و سپس، تا پایان جنگ جهانی دوم، در نیروی هوایی سلطنتی استرالیا خدمت کرد؛ بعد از آن به بریتانیا بازگشت. بقیۀ عمر علمی اش را در دانشگاه لندن طی کرد و در ۱۹۵۲ استاد شد. در دهۀ ۱۹۴۰، کاتز به مرکز پژوهش برندگان جایزۀ نوبل آلن هاجکین پیوست. در آن جا دربارۀ رفتار الکتروشیمیایی غشاهای یاخته های عصبی پژوهش می شد. کاتز در دهۀ ۱۹۵۰ دریافت که مقادیر ناچیز استیل کولین، که به طور اتفاقی از پایانه های عصبی در محل ارتباط عصب و ماهیچه رها می شود، موجب تغییر بسیار اندک پتانسیل های الکتریکی می شود. همچنین دریافت که اندازۀ این پتانسیل الکتریکی همیشه به شکل مضربی از یک مقدار حداقل معلوم است. این یافته ها موجب شد که او احتمال دهد استیل کولین به شکل «بسته های» مجزایی شبیه کوانتوم ها رها می شوند که هریک از چند هزار مولکول تشکیل شده و این «بسته ها» در مرحلۀ استراحت عصب، به ندرت، ولی با رسیدن تکانه به محل ارتباط عصب و عضله به سرعت رها می شوند.
زیست فیزیک دان انگلیسی آلمانی تبار. جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۷۰ را به علت تحقیق دربارۀ ذخیره، رهاسازی و غیرفعال شدن انتقال دهنده های عصبی دریافت کرد. این پژوهش به درمان اختلالات روانی و عصبی بسیار کمک کرد. در ۱۹۶۹ لقب سِر گرفت. در لایپزیگ زاده شد و در آن جا به تحصیل پزشکی پرداخت و بعد از فارغ التحصیلی، در یونیورسیتی کالج لندن به پژوهش پرداخت. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۲، در استرالیا به فعالیت های پژوهشی پرداخت و سپس، تا پایان جنگ جهانی دوم، در نیروی هوایی سلطنتی استرالیا خدمت کرد؛ بعد از آن به بریتانیا بازگشت. بقیۀ عمر علمی اش را در دانشگاه لندن طی کرد و در ۱۹۵۲ استاد شد. در دهۀ ۱۹۴۰، کاتز به مرکز پژوهش برندگان جایزۀ نوبل آلن هاجکین پیوست. در آن جا دربارۀ رفتار الکتروشیمیایی غشاهای یاخته های عصبی پژوهش می شد. کاتز در دهۀ ۱۹۵۰ دریافت که مقادیر ناچیز استیل کولین، که به طور اتفاقی از پایانه های عصبی در محل ارتباط عصب و ماهیچه رها می شود، موجب تغییر بسیار اندک پتانسیل های الکتریکی می شود. همچنین دریافت که اندازۀ این پتانسیل الکتریکی همیشه به شکل مضربی از یک مقدار حداقل معلوم است. این یافته ها موجب شد که او احتمال دهد استیل کولین به شکل «بسته های» مجزایی شبیه کوانتوم ها رها می شوند که هریک از چند هزار مولکول تشکیل شده و این «بسته ها» در مرحلۀ استراحت عصب، به ندرت، ولی با رسیدن تکانه به محل ارتباط عصب و عضله به سرعت رها می شوند.
wikijoo: کاتز،_برنارد_(۱۹۱۱)