کاترین یکم، اِکاتِرینا آلِکسِییِونا ( به روسی: Екатерина I Алексеевна ) ( ۱۵ آوریل ۱۶۸۴ – ۱۷ مه ۱۷۲۷ ) [ ۱] همسر دوم پتر کبیر و ولیعهد و ملکه روسیه بود و قدرتمندترین همسر تزار در تاریخ روسیه به حساب می آمد و اولین زن قدرتمند روسیه بود که حکومت می کرد.
پس از درگذشت پتر کبیر با پشتیبانی نظامی ژنرال منشیکوف به عنوان «تزاریس روسیه» تاجگذاری کرد و دو سال بر امپراتوری روسیه فرمانروایی کرد. [ ۲]
پتر کبیر با معیارهای غربی مرد متمدن و با فرهنگی نبود. سفرهای متعدد او و آشنایی او با فرهنگ و تمدن اروپا خوی وحشی او را تغییر نداد و با همه ترقیاتی که در دوران سلطنت او نصیب روسیه شد، ملت روس از نظر معنوی تغییر زیادی نکرد. یکی از عوامل موفقیت پتر کبیر، به کار گماردن اشخاص لایق و کاردان در رأس امور بود که صادقانه در انجام کارهایی که تزار به آنها محول می کرد می کوشیدند. با وجود این صمیمی ترین و نزدیک ترین دوست پتر کبیر، دوست ایام جوانی او، منشیکوف بود. پتر کبیر در هم نشینی با او بدمستی ها و عیاشی های دوره جوانی خود را از سر می گرفت.
در یکی از همین شب های می گساری و بدمستی بود که پتر با خدمتکاری زیبا و لوند به نام مارتا هم بستر شد و به قدری از این زن عامی خوشش آمد که روز بعد او را به کاخ سلطنتی برد و با وجود داشتن همسر قانونی، مارتا را به عنوان معشوقه خود در کاخ سلطنتی نگاه داشت. عیاشی های پتر و بدرفتاری او با همسر قانونی اش، پسرش الکسی را که ولیعهد روسیه بود در مقابل او قرار داد، ولی پتر به خاطر مارتا، الکسی را از ولیعهدی خلع و به زندان افکند و او را زیر شکنجه کشت. و مادرش را به صومعه تبعید کرد. مارتا شش دختر از پتر به دنیا آورد که چهارتای آنان در زمان حیات پتر درگذشتند و فقط آنا و الیزابت تا زمان مرگ پدر زنده بودند. پتر پس از طلاق از همسر اول خود، رسماً با مارتا ازدواج کرد و او را با نام کاترین ملقب ساخت. پتر همچنین رسم معمول دربار روسیه را که تعیین فرزند اول تزار به عنوان ولیعهد و جانشین قانونی او بود برهم زد و برگزیدن جانشین را، به خود تزار محول کرد و در سال ۱۷۲۴ ملکه کاترین را ولیعهد روسیه کرد و تاجگذاری کاترین در همان روز انجام شد. بر روی سر کاترین همان روز تاجی بسیار بزرگ و بروی آن ۴۵۰۰ هزار جواهر زیبا و ارزشمند بود و وسط آن یاقوتی به بزرگی تخم مرغ بود و با لباس سلطنتی باشکوهی انجام شد. پس از مرگ پتر، امپراتریس کاترین با نام تزاریس کاترین یکم بر تخت سلطنت نشست و تا زمان مرگ بر روسیه حکومت کرد.


این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از درگذشت پتر کبیر با پشتیبانی نظامی ژنرال منشیکوف به عنوان «تزاریس روسیه» تاجگذاری کرد و دو سال بر امپراتوری روسیه فرمانروایی کرد. [ ۲]
پتر کبیر با معیارهای غربی مرد متمدن و با فرهنگی نبود. سفرهای متعدد او و آشنایی او با فرهنگ و تمدن اروپا خوی وحشی او را تغییر نداد و با همه ترقیاتی که در دوران سلطنت او نصیب روسیه شد، ملت روس از نظر معنوی تغییر زیادی نکرد. یکی از عوامل موفقیت پتر کبیر، به کار گماردن اشخاص لایق و کاردان در رأس امور بود که صادقانه در انجام کارهایی که تزار به آنها محول می کرد می کوشیدند. با وجود این صمیمی ترین و نزدیک ترین دوست پتر کبیر، دوست ایام جوانی او، منشیکوف بود. پتر کبیر در هم نشینی با او بدمستی ها و عیاشی های دوره جوانی خود را از سر می گرفت.
در یکی از همین شب های می گساری و بدمستی بود که پتر با خدمتکاری زیبا و لوند به نام مارتا هم بستر شد و به قدری از این زن عامی خوشش آمد که روز بعد او را به کاخ سلطنتی برد و با وجود داشتن همسر قانونی، مارتا را به عنوان معشوقه خود در کاخ سلطنتی نگاه داشت. عیاشی های پتر و بدرفتاری او با همسر قانونی اش، پسرش الکسی را که ولیعهد روسیه بود در مقابل او قرار داد، ولی پتر به خاطر مارتا، الکسی را از ولیعهدی خلع و به زندان افکند و او را زیر شکنجه کشت. و مادرش را به صومعه تبعید کرد. مارتا شش دختر از پتر به دنیا آورد که چهارتای آنان در زمان حیات پتر درگذشتند و فقط آنا و الیزابت تا زمان مرگ پدر زنده بودند. پتر پس از طلاق از همسر اول خود، رسماً با مارتا ازدواج کرد و او را با نام کاترین ملقب ساخت. پتر همچنین رسم معمول دربار روسیه را که تعیین فرزند اول تزار به عنوان ولیعهد و جانشین قانونی او بود برهم زد و برگزیدن جانشین را، به خود تزار محول کرد و در سال ۱۷۲۴ ملکه کاترین را ولیعهد روسیه کرد و تاجگذاری کاترین در همان روز انجام شد. بر روی سر کاترین همان روز تاجی بسیار بزرگ و بروی آن ۴۵۰۰ هزار جواهر زیبا و ارزشمند بود و وسط آن یاقوتی به بزرگی تخم مرغ بود و با لباس سلطنتی باشکوهی انجام شد. پس از مرگ پتر، امپراتریس کاترین با نام تزاریس کاترین یکم بر تخت سلطنت نشست و تا زمان مرگ بر روسیه حکومت کرد.



wiki: کاترین یکم