کاتبی نیشابوری
لغت نامه دهخدا
دانشنامه اسلامی
[ویکی اهل البیت] شمس الدین محمد کاتبی نیشابوری
تولد و وفات: ( ... - ۸۳۸/۸۳۹) هجری قمری
شهرت علمی و فرهنگی: عارف ، خطاط و شاعر
مولد و منشاء وی قریهٔ طرق ، میان نیشابور و ترشیز و طوس بود و به همین جهت هم به ترشیزی و هم به نیشابوری معروف شد. دوران جوانی را در مولد خود گذراند و به کسب علم و فنون عصر خود ، خصوصاً فن ادب و شعر پرداخت. از جمله استادان وی در نیشابور سیمی نیشابوری بود که خوشنویسی و فنون شعر را نزد او آموخت. وی برای تکمیل تحصیلات و اطلاعات خود به هرات رفت و در آنجات به خدمت بایسنقر میرزا پسر شاهرخ میرزا رسید و از مداحان او گردید. وی سفرهائی به استرآباد ، مازندران ، گیلان ، آذربایجان و شروان داشت و مداح پادشاهانی چون شروانشاه منوچهر و ابراهیم سلطان تیموری ، پسر شاهرخ میرزا (م ح ۸۳۸ق) گردید و پاداش و جوائز زیادی دریافت کرد. پس از مدتی به اصفهان رفت و در آنجا به خدمت خواجه صاین الدین علی بن محمد ترکه (۸۳۰/۸۳۵ق) که از بزرگان علم بود رسید و از او کسب فیض کرد. در زمینهٔ تصوف و عرفان از وی بهره ها برد. عاقبت به استرآباد برگشت و در همان جا درگذشت و در جوار مزار امازاده معصوم که به نه گوران معروف است به خاک سپرده شد. قاضی نورالله شوشتری در "مجالس المؤمنین" او را از شعرای شیعه شمرده و پاره ای از قصائد وی را در مدح امیرالمؤمنین (ع) آورده است.
از آثارش: دیوان شعر؛ "خمسه کاتبی"؛ ، شامل: "گلشن ابرار" به تقلید از "مخزن الاسرار" نظامی ، "مجمع البحرین" به تقلید از "خورشید و جمشید" سلمان ساوجی و همابی و همایون" خواجو که به دو بحر است که "ذوبحرین" خوانده می شود که این منظومه مقدمه ای به نثر دارد و موضوع عشق عرفانی ناظر و منظور است که به نام "ناظر و منظور" یا "ناصر و منصور" نیز معروف است؛ مثنوی "ده باب" به تقلید از "بوستان" سعدی ، مثنوی "سی نامه" یا "محب و محبوب"؛ مثنوی "کتاب دلربای" ، در سرگذشت قباد ، پادشاه یمن با وزیرش ، که بعد از ۸۳۰ق به نظم در آمده است. از دیگر مثنویات وی به "بهرام و گلندام" نیز می توان اشاره کرد.
تولد و وفات: ( ... - ۸۳۸/۸۳۹) هجری قمری
شهرت علمی و فرهنگی: عارف ، خطاط و شاعر
مولد و منشاء وی قریهٔ طرق ، میان نیشابور و ترشیز و طوس بود و به همین جهت هم به ترشیزی و هم به نیشابوری معروف شد. دوران جوانی را در مولد خود گذراند و به کسب علم و فنون عصر خود ، خصوصاً فن ادب و شعر پرداخت. از جمله استادان وی در نیشابور سیمی نیشابوری بود که خوشنویسی و فنون شعر را نزد او آموخت. وی برای تکمیل تحصیلات و اطلاعات خود به هرات رفت و در آنجات به خدمت بایسنقر میرزا پسر شاهرخ میرزا رسید و از مداحان او گردید. وی سفرهائی به استرآباد ، مازندران ، گیلان ، آذربایجان و شروان داشت و مداح پادشاهانی چون شروانشاه منوچهر و ابراهیم سلطان تیموری ، پسر شاهرخ میرزا (م ح ۸۳۸ق) گردید و پاداش و جوائز زیادی دریافت کرد. پس از مدتی به اصفهان رفت و در آنجا به خدمت خواجه صاین الدین علی بن محمد ترکه (۸۳۰/۸۳۵ق) که از بزرگان علم بود رسید و از او کسب فیض کرد. در زمینهٔ تصوف و عرفان از وی بهره ها برد. عاقبت به استرآباد برگشت و در همان جا درگذشت و در جوار مزار امازاده معصوم که به نه گوران معروف است به خاک سپرده شد. قاضی نورالله شوشتری در "مجالس المؤمنین" او را از شعرای شیعه شمرده و پاره ای از قصائد وی را در مدح امیرالمؤمنین (ع) آورده است.
از آثارش: دیوان شعر؛ "خمسه کاتبی"؛ ، شامل: "گلشن ابرار" به تقلید از "مخزن الاسرار" نظامی ، "مجمع البحرین" به تقلید از "خورشید و جمشید" سلمان ساوجی و همابی و همایون" خواجو که به دو بحر است که "ذوبحرین" خوانده می شود که این منظومه مقدمه ای به نثر دارد و موضوع عشق عرفانی ناظر و منظور است که به نام "ناظر و منظور" یا "ناصر و منصور" نیز معروف است؛ مثنوی "ده باب" به تقلید از "بوستان" سعدی ، مثنوی "سی نامه" یا "محب و محبوب"؛ مثنوی "کتاب دلربای" ، در سرگذشت قباد ، پادشاه یمن با وزیرش ، که بعد از ۸۳۰ق به نظم در آمده است. از دیگر مثنویات وی به "بهرام و گلندام" نیز می توان اشاره کرد.
wikiahlb: کاتبی_نیشابوری
پیشنهاد کاربران
کتاب سی نامه یا محب ومحبوب کاتبی ترشیزی را که پایان نامه دوره کارشناسی ارشدم بوده وبا نمره ۲۰ از آن دفاع کرده ام تصحیح کرده وسال۱ در انتشارات سخنوران در ۱۳۹۵ ودر تیراژ ۱۰۰۰نسخه به چاپ رسانده ومنتشر کرده ام.