کاتب بن امیر

لغت نامه دهخدا

کاتب بن امیر. [ ت ِ ب ِ ن ِ اَ ] ( اِخ ) امیرکاتب بن امیر عمربن امیر غازی قوام الدین ابوحنیفةالاتقانی. وی در بغداد و دمشق درس گفت و سپس به مصر آمد و در جامع ماردانی و در صرغتمشیه در آغاز افتتاحش بتدریس پرداخت. او رئیس مذهب حنفیه و در فقه و لغت و عربیت بارع بود. او راست : شرح الهدایة و شرح الاخسیکتی و رسالة فی عدم صحةالجمعة فی موضعین من البلد. تولد او در ماه شوال سال 685 و مرگ او در شوّال سال 758 اتفاق افتاده است. ( اخبارالمصر والقاهرة ج 1 ص 216 ).

فرهنگ فارسی

وی در بغداد و دمشق درس گفته است

پیشنهاد کاربران

بپرس