کابینه اوکادا

کابینه اوکادا ( به ژاپنی: 岡田内閣, Okada naikaku ) ، سی و یکمین هیئت دولت ژاپن تحت رهبری نخست وزیر ژاپن اوکادا کیسوکه از ۸ ژوئیه ۱۹۳۴ تا ۹ مارس ۱۹۳۶ است.
اوکادا در ۸ ژوئیه ۱۹۳۴ پس از استعفای سلفش سایتو ماکوتو به دلیل حادثه تیجین منصوب شد. انتصاب اوکادا امیدها را برای احیای نفوذ احزاب سیاسی از بین برد. کابینه او دومین «کابینه وحدت ملی» ( کیوکوکو ایتچی نایکاکو ) پس از کابینه سایتو بود که پایان حکومت حزبی در دهه های ۱۹۲۰ و اوایل دهه ۱۹۳۰ را نشان می داد، که به اصطلاح دموکراسی تایشو نامیده می شد. وزرای کلیدی از بوروکراسی و ارتش می آمدند، و مناصب دیگر توسط سیاستمداران عمدتاً از اقلیت حزب دموکراتیک مشروطه ( ژاپن ) و انجمن شووا، یک گروه جدا شده نظامی از اکثریت ریکن سییوکای هم بودند که از پیوستن اعضای خود به کابینه اوکادا خودداری کرده بود.
پس از تلاش برای کودتا در حادثه ۲۶ فوریه در سال ۱۹۳۶، کابینه اوکادا استعفا داد. به دنبال توصیه سای اونجی کینموچی، امپراتور وزیر امور خارجه هیروتا کوکی را به عنوان جانشین منصوب کرد که منجر به تشکیل کابینه هیروتا، یکی دیگر از «کابینه وحدت ملی» شد.