کابول
لغت نامه دهخدا
کابول.( اِخ ) کابل. پایتخت افغانستان. رجوع به کابل شود.
کابول. ( اِخ ) دهی است میان طبریه و عکا. ( منتهی الارب ). موضعی است در اشیر. ( صحیفه یوشع 19:27 ) و همان کابول حالیه است که بمسافت ده میل به طرف جنوب شرقی عکا واقع است. ( قاموس کتاب مقدس ). || اسم مقاطعه ای است که سلیمان بحیرام داد. ( سفر اول پادشاهان 9:10 - 13 ) که دارای بیست شهر بود و آن در جلیل در شرق عکا واقع است و این لفظ در اصل عبرانی دارای معنی مخصوصی نمیباشد. ( قاموس کتاب مقدس ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید