کابوس گیر

کابوس گیر ( به زبان اوجیبوایی: asabikeshiinh به معنای عنکبوت یا bawaajige nagwaagan به معنای دام خواب، معادل انگلیسی: Dreamcatcher ) در فرهنگ سرخپوستان اوجیبوایی ( از نخستین اقوام ساکن در آمریکا ) نام وسیله ای دست ساز است که از حلقه ای ساخته شده از شاخهٔ درخت بید تشکیل شده که توری به شکل تارعنکبوت را درون آن می بافند. سپس آن را با اشیای شخصی و مقدسی همچون پر و مهره تزئین کرده و در داخل تیپی در محل خواب شخص یا بالای گهوارهٔ کودک آویزانش می کنند. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] در باور این مردم هوا از رؤیا و کابوس آکنده است. پس با آویزان کردن این ساخته، رویاهای خوب از درون سوراخ مرکزی کابوس گیر عبور کرده و به فرد خفته می رسند و کابوس ها در تارهای آن به دام افتاده و با طلوع خورشید نابود می شوند. این وسیله همچنین به جهت دسترسی سریع تر به رؤیاها استفاده می شد
دریم کچرها از مهمترین سمبل های مردمان سرزمین های آمریکای جنوبی هستند. پیش از آنکه دریم کچرها راه خود را به دنیای مد و زیورآلات باز کنند، با اهداف بسیار متفاوتی مورد استفاده قرار می گرفتند. داستان های بسیار زیادی در مورد دریم کچرها و تاریخچهٔ آن ها وجود دارد. بسیاری معتقد هستند که آویزان کردن دریم کچرها از دیوار یک اتاق سبب می شود تا اعضای آن اتاق بتوانند به خوبی و آرامی به خواب روند. به همین سبب است که بسیاری از مردمان کشورهای آمریکای جنوبی با آویزان کردن دریم کچرها از دیوار اتاق های خود سعی به درمان کابوس یا اختلالات موجود در خواب داشته اند. بر طبق افسانه های قدیمی، مردمان آمریکای جنوبی معتقد هستند که رویاهای قدیمی و کابوس ها توسط آویزهای موجود در انتهای دریم کچرها از ذهن فردی که خواب است جذب شده و در تارهای این آویزها به دام می افتد، سپس اولین اشعه های نور خورشید در روز می تواند آن ها را نابود کند. عده ای از متخصصان معتقد هستند که این تأثیر مثبت دریم کچرها ناشی از تاثیررنگ های شادی است که در ساخت آن ها به کار رفته شده است. دایرهٔ اصلی در واقع نشان دهندهٔ چرخهٔ زندگی است و برای بسیاری از مردمان آمریکای جنوبی این دایره سمبلی از خورشید، به عنوان عنصر زندگی بخش، زمین به عنوان منبع تغذیه و ماه به عنوان چراغی برای روشن کردن راه روح پس از مرگ جسم است. شبکه ای از تارها و نخ ها در میانهٔ این دایره همچنین نشان دهندهٔ شبکهٔ زندگی است. در نهایت اشیایی که از انتهای یک دریم کچر آویزان می شوند، به باور بسیاری، نشان دهندهٔ تمام ویژگی ها و صفاتی است که والدین دوست دارند در کودکان خود ایجاد کنند و ببینند. به طور سنتی، پرهای یک عقاب را از انتهای این حلقه ها آویزان می کنند تا صفاتی مانند شجاعت در نوزادان پسر ایجاد شود. به همین ترتیب پر جغد نیز برای ایجاد صفاتی مانند دانایی در بالای گهوارهٔ نوزادان دختر آویزان می شد.