کابو
لغت نامه دهخدا
کابو. [ ب ُ ] ( اِخ ) ژان. در اصل ونیزی ( 1451 تا حدود 1498 م. ). || پسر او، سباستین کاب ( متولد در بریستول در 1470 و متوفی پس از سال 1555 م. ) بحرپیمایان نامدار، که در زمان سلطنت هانری هفتم و هانری هشتم ، پادشاهان انگلستان میزیسته و ارض جدید لابرادور را در 1497 کشف کردند.
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
کابو ( به لاتین: Kabo ) یک شهرک و زیستگاه انسانی در جمهوری آفریقای مرکزی است که در اوهام واقع شده است. [ ۱]
کابو ۱۳٬۶۳۷ نفر جمعیت دارد و ۴۲۱ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکابو ۱۳٬۶۳۷ نفر جمعیت دارد و ۴۲۱ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
wiki: کابو
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید