کابل هم مِحوَر[ ۱] ( کواَکسیال ) ( به انگلیسی: Coaxial cable ) یا بافهٔ هم محور[ ۱] کابلیست با مغزیِ رسانای داخلی که با پوشش نارسانای منعطفی محصور شده است؛ روی این لایهٔ منعطف نیز لایهٔ رسانای نازکی که برای انعطاف بیشتر به هم بافته شده است، قرار دارد؛ هدف از این لایه رسانای خارجی جلوگیری از نفوذ نویزهای محیطِ اطرافِ کابل می باشد. همهٔ این اجزا، در داخل عایق دیگری محصور شده اند.
این کابل ها دارای امپدانس مخصوص به خود هستند؛ مثلاً کابل ۵۰ اهمی یا ۷۵ اهمی. کابل مورد استفاده در آنتن ماهواره های خانگی و تلویزیون های همگانی از نوع هم محور ۷۵ اهمی هستند. اگر به بدنهٔ آن ها دقت شود، امپدانس و برخی اصطلاحات دیگر آن نوشته شده است.
یکی از مشخصات بارز کابل هم محور این است که در حالت دریافت سیگنال با آن نویزی نمی تواند در طول خط انتقال وارد آن شود و در حالت ارسال سیگنال توسط آن تشعشع و تابشی در طول کابل دیده نمی شود؛ یعنی موج انتقالی کاملاً شیلد و محافظت می شود. کابل کواکسیال با برخی تغییرات می تواند به عنوان کابل بلندگو نیز استفاده شود. [ ۲]
کابل هم محور به دو دسته تقسیم می شود:
این نوع کابل هم محور قابل انعطاف است و قطر آن در حدود ۰٫۲۵ اینچ است. از آنجا که تین نِت نرم و انعطاف پذیر است، کار کردن با آن هم آسان است و تقریباً در تمام شبکه ها می تواند مورد استفاده قرار گیرد. در شبکه هایی که از تین نِت استفاده می کنند، کابل مستقیماً به کارت شبکه متصل می شود نوع نازک کابل هم محور می تواند سیگنال ها را تا فاصلهٔ تقریبی ۱۸۵ متر ( ۶۰۷ فوت ) ارسال کند، بدون آن که تضعیف شوند. سازندگان کابل، در مورد طراحی متفاوت کابل ها به توافق رسیده اند، کابل تین نِت از کابل های خانوادهٔ RG - 58 بوده و دارای امپدانس ۵۰ اهم است. امپدانس، مقاومت سیم در برابر جریان متناوب است. تفاوت اصلی میان کابل های خانوادهٔ RG - 58 هستهٔ مسی در مرکز آن هاست. این هسته می تواند به صورت یک مفتول یا چند تار به هم تابیده باشد که بیشتر مناسب شبکه های کامپیوتر و سیستم های رادیویی از جمله انتقال بیسیمهای نظامی است و مناسب انتقال تصاویر دوربین مداربسته و سیستم های کنترل از راه دور نیست. [ نیازمند منبع]
این نوع کابل هم محور، انعطاف پذیر و قطر آن در حدود ۰٫۵ اینچ است. گاهی به کابل تیک نِت، اترنت استاندارد نیز گفته می شود؛ زیرا اولین نوع کابل هم محور بود که در معماری شبکهٔ معروف اِتِرنِت به کار برده شد. هستهٔ مسی این کابل هم محور، ضخیم تر از نوع نازک آن است. البته این روزها از این کابل به ندرت استفاده می شود و در موارد استثناء به عنوان ستون فقرات شبکه به کار می رود. هر چه هسته ضخیم تر باشد، سیگنال می تواند مسافت طولانی تری را بپیماید؛ بنابراین کابل تیک نِت نسبت به تین نِت سیگنال ها را در مسیرهای طولانی تری هدایت می کند. نوع ضخیم کابل هم محور می تواند سیگنال ها را بدون تضعیف تا فاصلهٔ ۵۰۰ متر ( حدود ۱۶۴۰ فوت ) انتقال دهد؛ بنابراین با توجه به قابلیت تیک نِت در پشتیبانی عمل انتقال داده ها در مسافت های طولانی، از آن به عنوان ستون اصلی برای اتصال شبکه های تین نِت کوچک تر به یکدیگر استفاده می شود. برای اتصال شبکه های کوچک تین نِت به شبکه های تیک نِت از وسیله ای به نام ترنسیور استفاده می شود. [ نیازمند منبع]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین کابل ها دارای امپدانس مخصوص به خود هستند؛ مثلاً کابل ۵۰ اهمی یا ۷۵ اهمی. کابل مورد استفاده در آنتن ماهواره های خانگی و تلویزیون های همگانی از نوع هم محور ۷۵ اهمی هستند. اگر به بدنهٔ آن ها دقت شود، امپدانس و برخی اصطلاحات دیگر آن نوشته شده است.
یکی از مشخصات بارز کابل هم محور این است که در حالت دریافت سیگنال با آن نویزی نمی تواند در طول خط انتقال وارد آن شود و در حالت ارسال سیگنال توسط آن تشعشع و تابشی در طول کابل دیده نمی شود؛ یعنی موج انتقالی کاملاً شیلد و محافظت می شود. کابل کواکسیال با برخی تغییرات می تواند به عنوان کابل بلندگو نیز استفاده شود. [ ۲]
کابل هم محور به دو دسته تقسیم می شود:
این نوع کابل هم محور قابل انعطاف است و قطر آن در حدود ۰٫۲۵ اینچ است. از آنجا که تین نِت نرم و انعطاف پذیر است، کار کردن با آن هم آسان است و تقریباً در تمام شبکه ها می تواند مورد استفاده قرار گیرد. در شبکه هایی که از تین نِت استفاده می کنند، کابل مستقیماً به کارت شبکه متصل می شود نوع نازک کابل هم محور می تواند سیگنال ها را تا فاصلهٔ تقریبی ۱۸۵ متر ( ۶۰۷ فوت ) ارسال کند، بدون آن که تضعیف شوند. سازندگان کابل، در مورد طراحی متفاوت کابل ها به توافق رسیده اند، کابل تین نِت از کابل های خانوادهٔ RG - 58 بوده و دارای امپدانس ۵۰ اهم است. امپدانس، مقاومت سیم در برابر جریان متناوب است. تفاوت اصلی میان کابل های خانوادهٔ RG - 58 هستهٔ مسی در مرکز آن هاست. این هسته می تواند به صورت یک مفتول یا چند تار به هم تابیده باشد که بیشتر مناسب شبکه های کامپیوتر و سیستم های رادیویی از جمله انتقال بیسیمهای نظامی است و مناسب انتقال تصاویر دوربین مداربسته و سیستم های کنترل از راه دور نیست. [ نیازمند منبع]
این نوع کابل هم محور، انعطاف پذیر و قطر آن در حدود ۰٫۵ اینچ است. گاهی به کابل تیک نِت، اترنت استاندارد نیز گفته می شود؛ زیرا اولین نوع کابل هم محور بود که در معماری شبکهٔ معروف اِتِرنِت به کار برده شد. هستهٔ مسی این کابل هم محور، ضخیم تر از نوع نازک آن است. البته این روزها از این کابل به ندرت استفاده می شود و در موارد استثناء به عنوان ستون فقرات شبکه به کار می رود. هر چه هسته ضخیم تر باشد، سیگنال می تواند مسافت طولانی تری را بپیماید؛ بنابراین کابل تیک نِت نسبت به تین نِت سیگنال ها را در مسیرهای طولانی تری هدایت می کند. نوع ضخیم کابل هم محور می تواند سیگنال ها را بدون تضعیف تا فاصلهٔ ۵۰۰ متر ( حدود ۱۶۴۰ فوت ) انتقال دهد؛ بنابراین با توجه به قابلیت تیک نِت در پشتیبانی عمل انتقال داده ها در مسافت های طولانی، از آن به عنوان ستون اصلی برای اتصال شبکه های تین نِت کوچک تر به یکدیگر استفاده می شود. برای اتصال شبکه های کوچک تین نِت به شبکه های تیک نِت از وسیله ای به نام ترنسیور استفاده می شود. [ نیازمند منبع]
wiki: کابل کواکسیال