کابل دره

لغت نامه دهخدا

کابل دره. [ ب ُ دَ رَ ] ( اِخ )ناحیتی که امروزه در جغرافیا کابل دره نامیده میشود در قدیم عبارت بوده از نواحی رود کابل تا به رود سند، پیشاور پایتخت آن بوده است. این مملکت در کتیبه بیستون و نقش رستم در عهد هخامنشیان بفرس هخامنشی گندارا نامیده شده است. مشتبه نشود بمملکت قندهار که در اوستا هَرَخوائیتی و در کتیبه هخامنشی هَراَووَتی نامیده شده است. ( یشتها، تفسیر پورداود ج 2 ص 35 ).

فرهنگ فارسی

نواحی رود کابل تا به رود سند

پیشنهاد کاربران

بپرس