کاباره

کاباره نام مکانی عمومی و سرپوشیده است که در آن بر روی سکویی اجرای نمایش موزیک، آواز، تئاتر، رقص یا کمدی می شود و تماشاگران بر روی صندلی هایی در پیرامون سکو نشسته و به خوردن و آشامیدن می پردازند.
واژه کاباره حرف تصغیر از camera لاتین است و معنی آن می شود «اتاق کوچک». این واژه لاتین به صورت camberette به فرانسوی شمالی قدیم راه یافت و از آنجا به صورت cabret به هلندی میانه و از آن طریق به دیگر زبان ها راه یافت.
کاباره نوعی سرگرمی تئاتری است که شامل موسیقی، آهنگ، رقص یا نمایش است. این مکان عمدتاً با مکان اجرا متمایز می شود، که می تواند یک میخانه، کازینو، هتل، رستوران یا یک کلوپ شبانه باشد[ ۱] با یک صحنه برای اجراها. مخاطب که غالباً مشغول صرف ناهار خوری یا آشامیدن است، به طور معمول نمی رقصد بلکه معمولاً پشت میزها می نشیند. نمایش ها معمولاً توسط یک استاد مراسم یا MC برگزار می شود. سرگرمی، همان طور که توسط مجموعه ای از بازیگران انجام می شود و با توجه به ریشه های اروپایی آن، اغلب ( اما نه همیشه ) به سمت مخاطبان بزرگسال و از یک ماهیت کاملاً زیرزمینی هدایت می شود. در استریپتیز ایالات متحده، بورلسک، نمایش های درگ یا یک خوانندهٔ انفرادی با پیانیست و همچنین سالن هایی که این سرگرمی را ارائه می دهند، اغلب به عنوان کاباره تبلیغ می شوند.
این اصطلاح در اصل از زبان Picard یا واژه های زبان والونی camberete یا cambret برای یک اتاق کوچک ( قرن ۱۲ ) گرفته شده است. اولین کاربرد چاپی واژه kaberet در سندی از سال ۱۲۷۵ در تورنی یافت شده است. این اصطلاح از قرن ۱۳ در هلندی میانه به معنای مسافرخانه یا رستوران ارزان قیمت ( caberet , cabret ) استفاده می شد. [ ۲]
واژه cambret، خود احتمالاً از شکل قبلی chambrette، اتاق کوچک یا از واژه فرانسوی نورمن chamber به معنای میخانه گرفته شده است، خود از واژه لاتین camera به معنای سقف قوسی گرفته شده است. [ ۳]
کابارات حداقل در اواخر قرن پانزدهم در پاریس ظاهر شده بود. آنها از میخانه ها متمایز بودند زیرا آنها غذا و همچنین شراب سرو می کردند، میز را با پارچه پوشانده بودند و قیمت آن را بشقاب می گرفت نه لیوان. [ ۴] آنها به خصوص با سرگرمی همراه نبودند حتی اگر نوازندگان گاهی در هر دو اجرا می کردند. [ ۵] اوایل، کابین ها بهتر از میخانه ها در نظر گرفته می شدند. در پایان قرن شانزدهم، آنها مکان ترجیحی برای صرف غذا بودند. در قرن هفدهم، تمایز واضح تری هنگام ظهور میخانه ها به فروش شراب، و بعداً به سرو گوشت سوخاری پدیدار شد.

کاباره (فیلم ۱۹۲۷). «کاباره» ( انگلیسی: Cabaret ( 1927 film ) ) یک فیلم صامت به سبک درام جنایی است که در سال ۱۹۲۷ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به گیلدا گری اشاره کرد.

کاباره (موزیکال). کاباره ( انگلیسی: Cabaret ) یک نمایش موزیکال محصول ۱۹۶۶ با موسیقی از جان کندر، شعر فرد اب و کتابی از جو مستراف است. این موزیکال بر پایهٔ من یک دوربین هستم از جان فن دروتن و خداحافظ برلین از کریستوفر ایشروود ساخته شده است.

کاباره (cabaret)
مجموعۀ نمایشی، ترکیبی از هجو و آواز که در کافه ها یا بارها اجرا می شد. برنامه های کاباره، که از اواخر قرن ۱۹ از مکان هایی چون مولن روژ در پاریس برخاستند، استقبالِ نویسندگان و هنرمندان پیشتاز (آوانگارد) را در پی داشت. در آلمان، برلین به مرکز کاباره در دهۀ ۱۹۲۰ تبدیل شد که بیش از پیش وجهۀ سیاسی می گرفت. بعدها نازی ها این وضعیت را سرکوب کردند. در بریتانیا، گروه تئاتر کیمبریج فوت لایتز، جنگ نمایش هجوی را در نمایش آن سوی حاشیه (۱۹۶۱) احیا کرد. پس از آن از ترکیب برنامه های کاباره و کمدی متفاوت نسل تازه ای از هنرمندان جدی، به ویژه از گروه کُمدیْ اِستور در لندن، در دهۀ ۱۹۸۰ شکل گرفت.