ژکنده

لغت نامه دهخدا

ژکنده. [ ژَ / ژُ ک َ دَ / دِ ] ( نف ) کسی که همی ژکد و زیر لب از روی اِعراض سخن گوید. لندلندکننده. غرغرکننده. ژکان.

فرهنگ عمید

کسی که از روی خشم و دلتنگی زیر لب سخن می گوید، لندلندکننده، غرغرکننده.

پیشنهاد کاربران

بپرس