ژوپیتر

ژوپیتِر (Jupiter)
(یا: جوو؛ در لاتین دیوویس پاتربه معنی پدر آسمان) در اساطیر روم، خدای اعظم، همتای زئوسدر اساطیر یونان، فرزند ساتورنو اُپْسو همسر یونو، خواهرش. مقر فرمانروایی او کوه المپبود. بعضی از القابش عبارت بودند از فولگور(صاعقه انداز)، تونانس(رعدآفرین)، اینویکتوس(حمایت کننده در جنگ) و تریومفاتور( پیروزی بخش). معبد اصلی او روی تپۀ کاپیتولیندر رم قرار داشت و سرداران فاتح طی مراسمی باشکوه در آن حضور می یافتند. کنسول هایی که عهده دار منصبی می شدند از او در مقام حامی مخصوص رم تجلیل می کردند. ژوپیتر امور انسان ها را تعیین می کرد و مقدرات تعیین شدۀ آنان را پیشاپیش می دید و آینده را به کمک پرواز پرندگان و نشانه های دیگر به زمینیان نشان می داد؛ از این رو پیش از آغاز کارهای مهم انسان ها از او و همچنین از یانوس، خدای سرآغازها، یاری می طلبیدند. ژوپیتر را نگهبان قانون و حامی عدالت و تقوا نیز می دانستند. سفید، رنگ مقدس او بود و به همین سبب حیوانات سفید را برایش قربانی می کردند، ارابه اش را چهار اسب سفید می کشیدند، کاهنانش، موسوم به فلامن، کلاه سفید برسر می گذاشتند و کنسول های رومی نیز در مراسم معارفه جامۀ سفید برتن می کردند.