ژونو آندوش. ژونو، آندوش (۱۷۷۱ـ۱۸۱۳)(Junot, Andoche)
ژونو، آندوش
دوک د آبرانتس. ژنرال فرانسوی در جنگ های ناپلئونی. فرماندۀ سپاهی بود که به پرتغال حمله کرد (۱۸۰۷) و به موفقیتی بزرگ دست یافت. مدت کوتاهی حاکم پرتغال بود، اما در جنگ شبه جزیرهاز ولینگتونشکست خورد و پرتغال را تخلیه کرد. در پی شکست فاجعه آمیز ناپلئون در جنگ با روسیه، خودکشی کرد. با آغاز انقلاب فرانسه به سپاه داوطلب پیوست و در لشکرکشی ناپلئون به سوریه در ۱۷۹۹ خدمات شایانی از خود نشان داد. در ۱۸۰۴ فرماندار پاریس شد. پس از شکست از ولینگتون در نبرد ویمیرو(۱۸۰۸)، به ناچار پرتغال را ترک کرد. پس از عقب نشینی مفتضحانه از مسکو در ۱۸۱۲، برای فرمانداری ایالات ایلی ریا(کروآسی و اسلوونی کنونی) به آن جا فرستاده شد، که از ایالات مرزی دوردست امپراتوری ناپلئون بود.
ژونو، آندوش
دوک د آبرانتس. ژنرال فرانسوی در جنگ های ناپلئونی. فرماندۀ سپاهی بود که به پرتغال حمله کرد (۱۸۰۷) و به موفقیتی بزرگ دست یافت. مدت کوتاهی حاکم پرتغال بود، اما در جنگ شبه جزیرهاز ولینگتونشکست خورد و پرتغال را تخلیه کرد. در پی شکست فاجعه آمیز ناپلئون در جنگ با روسیه، خودکشی کرد. با آغاز انقلاب فرانسه به سپاه داوطلب پیوست و در لشکرکشی ناپلئون به سوریه در ۱۷۹۹ خدمات شایانی از خود نشان داد. در ۱۸۰۴ فرماندار پاریس شد. پس از شکست از ولینگتون در نبرد ویمیرو(۱۸۰۸)، به ناچار پرتغال را ترک کرد. پس از عقب نشینی مفتضحانه از مسکو در ۱۸۱۲، برای فرمانداری ایالات ایلی ریا(کروآسی و اسلوونی کنونی) به آن جا فرستاده شد، که از ایالات مرزی دوردست امپراتوری ناپلئون بود.
wikijoo: ژونو،_آندوش_(۱۷۷۱ـ۱۸۱۳)