ژولیو ـ کوری، ایْرِن (۱۸۹۷ـ۱۹۵۶)(Joliot-Curie, Irène)
ژولیو ـ کوری، ایْرِن
فیزیک دان فرانسوی. دختر پیِر و ماری کوری بود و با همسرش، فردریک ژولیو، به سبب کشف پرتوزایی مصنوعی، به جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۳۵ دست یافت. از ۱۹۳۷، در دانشگاه سوربوناستاد فیزیک، و از ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۶، مدیر مؤسسۀ رادیومبود. در پاریس زاده شد و در دانشگاه سوربون درس خواند. طی جنگ جهانی اول، در زمینۀ ساخت تجهیزات پرتونگاری برای مجروحان جبهه، با مادرش همکاری می کرد. در ۱۹۲۱، در مؤسسۀ رادیوم مشغول کار شد و در زمینۀ پرتوزایی تحقیق می کرد. او پژوهشی را برعهده گرفت که سرانجام دیگران، ازجمله اوتو هانرا به کشف شکافت هسته ای رهنمون شد. بعد از ازدواج با فردریک ژولیو در ۱۹۲۶، هر دو نام خانوادگی ژولیو ـ کوری را برگزیدند. ایرن ژولیو ـ کوری همۀ عمرش سوسیالیست بود. در ۱۹۳۷، چهار ماه در دولت لئون بلومخدمت کرد و از فعالان جنبش صلح خواهانۀ زنان بود. در ۵۸ سالگی، بر اثر بیماری حاد سرطان خون، که احتمالاً ناشی از تحقیقاتش در زمینۀ پرتوزایی بود، درگذشت. دخترش، هلن، نیز یکی از فیزیک دانان نام آور شد.
ژولیو ـ کوری، ایْرِن
فیزیک دان فرانسوی. دختر پیِر و ماری کوری بود و با همسرش، فردریک ژولیو، به سبب کشف پرتوزایی مصنوعی، به جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۳۵ دست یافت. از ۱۹۳۷، در دانشگاه سوربوناستاد فیزیک، و از ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۶، مدیر مؤسسۀ رادیومبود. در پاریس زاده شد و در دانشگاه سوربون درس خواند. طی جنگ جهانی اول، در زمینۀ ساخت تجهیزات پرتونگاری برای مجروحان جبهه، با مادرش همکاری می کرد. در ۱۹۲۱، در مؤسسۀ رادیوم مشغول کار شد و در زمینۀ پرتوزایی تحقیق می کرد. او پژوهشی را برعهده گرفت که سرانجام دیگران، ازجمله اوتو هانرا به کشف شکافت هسته ای رهنمون شد. بعد از ازدواج با فردریک ژولیو در ۱۹۲۶، هر دو نام خانوادگی ژولیو ـ کوری را برگزیدند. ایرن ژولیو ـ کوری همۀ عمرش سوسیالیست بود. در ۱۹۳۷، چهار ماه در دولت لئون بلومخدمت کرد و از فعالان جنبش صلح خواهانۀ زنان بود. در ۵۸ سالگی، بر اثر بیماری حاد سرطان خون، که احتمالاً ناشی از تحقیقاتش در زمینۀ پرتوزایی بود، درگذشت. دخترش، هلن، نیز یکی از فیزیک دانان نام آور شد.
wikijoo: ژولیو_ـ_کوری،_ایرن_(۱۸۹۷ـ۱۹۵۶)