ژول مُل ( به فرانسوی: Jules Mohl ) ( به آلمانی: Julius von Mohl ) ، ( زادهٔ ۲۵ اکتبر ۱۸۰۰ در اشتوتگارت - ۴ ژانویهٔ ۱۸۷۶ در پاریس ) ، خاورشناس آلمانی با تابعیت فرانسوی، متخصص در زبان و ادبیات فارسی، مصحح شاهنامه فردوسی و مترجم شاهنامه به نثر فرانسوی است.
... [مشاهده متن کامل]
ژول مُل تحصیلات خود را در رشتهٔ فلسفه در دانشگاه توبینگن در آلمان به پایان رسانید و به درجهٔ دکتری نایل شد. در سال ۱۸۲۳ به فرانسه رفت و در مدرسهٔ زبان های شرقیِ پاریس وارد شد، و به تحصیل زبان و ادبیات فارسی زیر نظر سیلوستر دوساسی و آبل رموزا پرداخت.
بین سال های ۱۸۲۶ تا ۱۸۳۳ عنوان استادیار فلسفه در دانشگاه توبینگن را داشت، اما اجازه داشت که در خارج از آلمان به مطالعه و تحقیق بپردازد. او همچنان به مطالعه در زبان و ادبیات فارسی در مدرسهٔ زبان های شرقیِ ادامه داد و چندی بعد تابعیت فرانسه را گرفت. ژول مُل به آثار شعرای طراز اول ایران همچون فردوسی و سعدی و حافظ توجه بسزایی داشت و از مطالعهٔ آنها در کار تدریس زبان و ادبیات فارسی الهام می گرفت.
از سال ۱۸۴۰ به دبیری انجمن آسیایی پاریس منصوب و بعداً به ریاست آن برگزیده شد. در سال ۱۸۴۴ به عضویت فرهنگستان کتیبه شناسی و زبان های باستانی فرانسه انتخاب شد. در همین سال به عنوان استاد زبان و ادبیات فارسی در کولژ دو فرانس انتخاب گردید و مدت سی سال در این کرسی به تدریس اشتغال داشت و شاگردان برجسته ای تربیت کرد.
در سال ۱۸۲۶ ژول مُل ازطرف دولت فرانسه مأمور شد که شاهنامهٔ فردوسی را به زبان فرانسوی ترجمه کند. او از این تاریخ تا پایان عمر در ۱۸۷۶، یعنی به مدت جهل سال، با عشق و علاقه مشغول تصحیح دقیق متن فارسی و ترجمهٔ آن به زبان فرانسه شد. در سال ۱۸۳۸، با انتشار اولین جلد از ترجمهٔ شاهنامه، ستایش همگان را برانگیخت. در سال های بعد به تدریج جلدهای بعدی را منتشر کرد، ولی عمرش کفاف نداد و نتوانست آخرین جلد را به پایان ببرد. باربیه دومنار ( به فرانسوی: C. Barbier de Meynard ) ، شاگرد او و یکی از مترجمان بوستان سعدی، کار ترجمهٔ جلد آخر را به پایان رساند و آن را در ۱۸۷۸ منتشر کرد.
شاهنامهٔ ژول مُل با استفاده از ۳۵ دست نویس موجود در اروپا ( ۸ نسخه از کتابخانهٔ ملی پاریس، ۱۳ نسخه از دیوان هند، ۵ نسخهٔ ملکی خودِ مُل، و نسخه هایی از مجموعه های خصوصی ) و همچنین با مراجعه به سایر مثنوی های حماسیِ فارسی فراهم آمده است، و بعد از گذشت بیش از یک قرن، هنوز متن نسبتاً کم غلطی به شمار می رود و همیشه مورد مراجعه و استناد محققان بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
ژول مُل تحصیلات خود را در رشتهٔ فلسفه در دانشگاه توبینگن در آلمان به پایان رسانید و به درجهٔ دکتری نایل شد. در سال ۱۸۲۳ به فرانسه رفت و در مدرسهٔ زبان های شرقیِ پاریس وارد شد، و به تحصیل زبان و ادبیات فارسی زیر نظر سیلوستر دوساسی و آبل رموزا پرداخت.
بین سال های ۱۸۲۶ تا ۱۸۳۳ عنوان استادیار فلسفه در دانشگاه توبینگن را داشت، اما اجازه داشت که در خارج از آلمان به مطالعه و تحقیق بپردازد. او همچنان به مطالعه در زبان و ادبیات فارسی در مدرسهٔ زبان های شرقیِ ادامه داد و چندی بعد تابعیت فرانسه را گرفت. ژول مُل به آثار شعرای طراز اول ایران همچون فردوسی و سعدی و حافظ توجه بسزایی داشت و از مطالعهٔ آنها در کار تدریس زبان و ادبیات فارسی الهام می گرفت.
از سال ۱۸۴۰ به دبیری انجمن آسیایی پاریس منصوب و بعداً به ریاست آن برگزیده شد. در سال ۱۸۴۴ به عضویت فرهنگستان کتیبه شناسی و زبان های باستانی فرانسه انتخاب شد. در همین سال به عنوان استاد زبان و ادبیات فارسی در کولژ دو فرانس انتخاب گردید و مدت سی سال در این کرسی به تدریس اشتغال داشت و شاگردان برجسته ای تربیت کرد.
در سال ۱۸۲۶ ژول مُل ازطرف دولت فرانسه مأمور شد که شاهنامهٔ فردوسی را به زبان فرانسوی ترجمه کند. او از این تاریخ تا پایان عمر در ۱۸۷۶، یعنی به مدت جهل سال، با عشق و علاقه مشغول تصحیح دقیق متن فارسی و ترجمهٔ آن به زبان فرانسه شد. در سال ۱۸۳۸، با انتشار اولین جلد از ترجمهٔ شاهنامه، ستایش همگان را برانگیخت. در سال های بعد به تدریج جلدهای بعدی را منتشر کرد، ولی عمرش کفاف نداد و نتوانست آخرین جلد را به پایان ببرد. باربیه دومنار ( به فرانسوی: C. Barbier de Meynard ) ، شاگرد او و یکی از مترجمان بوستان سعدی، کار ترجمهٔ جلد آخر را به پایان رساند و آن را در ۱۸۷۸ منتشر کرد.
شاهنامهٔ ژول مُل با استفاده از ۳۵ دست نویس موجود در اروپا ( ۸ نسخه از کتابخانهٔ ملی پاریس، ۱۳ نسخه از دیوان هند، ۵ نسخهٔ ملکی خودِ مُل، و نسخه هایی از مجموعه های خصوصی ) و همچنین با مراجعه به سایر مثنوی های حماسیِ فارسی فراهم آمده است، و بعد از گذشت بیش از یک قرن، هنوز متن نسبتاً کم غلطی به شمار می رود و همیشه مورد مراجعه و استناد محققان بوده است.
