یوستی نیانوس یا ژوستینین یکم ( به لاتین: Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus Augustus، به یونانی: Φλάβιος Πέτρος Σαββάτιος Ἰουστινιανός، به فرانسوی: Justinien ) ( ۴۸۳ میلادی – ۵۶۵ میلادی ) امپراتور روم شرقی ( بیزانس ) از سال ۵۲۷ میلادی تا هنگام مرگش در سال ۵۶۵ میلادی بود.
... [مشاهده متن کامل]
او نزد کلیسای ارتدکس شرقی با عنوان «قدّیس یوستی نیانوس بزرگ» شناخته می شود. او پس از عمویش ژوستین یکم دومین فرمانروا از دودمان ژوستینی به حساب می آید.
از کارهای ژوستینین تدوین بدنه قانون مدنی و اصلاحات دیوانی و ارتشی بود. او امپراتور جاه طلبی بود و کوشید تا مرزهای پیشین امپراتوری روم را بازگرداند و این روم غربی و به ویژه شهر رم را نیز در بر می گرفت. فرمانروایی او به شکوفایی فرهنگ بیزانسی انجامید. او سازه های چندی از خود به جا گذارد که برجسته ترینش کلیسای ایاصوفیه که تا سده ها مرکز کلیسای ارتدکس خاوری بود، است. یوستی نیانوس کوشش بسیاری برای گسترش مسیحیت نمود.
پس از مرگ اودوآکر، پادشاه ایتالیا، ژوستینین که از دست رفتن سرزمین های غربی را غیرقابل بازگشت نمی دید، جنگ هایی را آغاز نمود تا این اراضی را باز پس بگیرد. او در ابتدا سال ۵۳۳ میلادی به آفریقای تحت سلطه وندال ها و سپس در سال ۵۳۴ میلادی به ایتالیا حمله برد. شورش در ایتالیا موقتاً پادشاهی استروگوت ها را احیا کرد اما تا سال ۵۵۴ میلادی سرکوب شد. همزمان بیشتر سواحل اسپانیا نیز به زیر سلطه ژوستینین درآمد. بدین شکل تمامی سرزمین های اطراف مدیترانه مجدداً در تصرف رومی ها قرار گرفت و تنها سرزمین گل و مناطق داخلی اسپانیا خارج از تسبط مستقیم آن ها بود. این پیروزی ها پادشاهی های وندال ها و استروگوت ها را برای همیشه از میان برد و آن ها را مجدداً وارد جامعه استانی روم نمود.
در سال ۵۲۹ یوستی نیانوس یکم که معتقد بود فرایند آموزش باید تنها در دست مسیحیان باشد، آکادمی نوافلاطونیان آتن را بست و همچنین ممنوع بودن آموزش و فراگیری فلسفه در قلمروی امپراتوری روم شرقی را اعلام نمود. در پی این رویداد، فیلسوفان آتن به دربار خسرو انوشیروان، شاهنشاه ایران ساسانی، پناهنده شدند و کتاب های بسیاری را نیز با خود به ایران آوردند. این کتاب ها که آثار ارسطو در میان آنها بود، نخست به زبان سریانی و سپس به زبان پارسی برگردانده شدند. پس از روی کار آمدن بنی عباس، از سال ۷۶۲ برخی از این کتاب ها بدست کشیشان مسیحی نسطوری مذهب، به زبان عربی برگردانده شدند ولی از سال ۸۳۲ میلادی، روند ترجمه کردن این کتاب ها به زبان عربی، شدت بیشتری به خود گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
او نزد کلیسای ارتدکس شرقی با عنوان «قدّیس یوستی نیانوس بزرگ» شناخته می شود. او پس از عمویش ژوستین یکم دومین فرمانروا از دودمان ژوستینی به حساب می آید.
از کارهای ژوستینین تدوین بدنه قانون مدنی و اصلاحات دیوانی و ارتشی بود. او امپراتور جاه طلبی بود و کوشید تا مرزهای پیشین امپراتوری روم را بازگرداند و این روم غربی و به ویژه شهر رم را نیز در بر می گرفت. فرمانروایی او به شکوفایی فرهنگ بیزانسی انجامید. او سازه های چندی از خود به جا گذارد که برجسته ترینش کلیسای ایاصوفیه که تا سده ها مرکز کلیسای ارتدکس خاوری بود، است. یوستی نیانوس کوشش بسیاری برای گسترش مسیحیت نمود.
پس از مرگ اودوآکر، پادشاه ایتالیا، ژوستینین که از دست رفتن سرزمین های غربی را غیرقابل بازگشت نمی دید، جنگ هایی را آغاز نمود تا این اراضی را باز پس بگیرد. او در ابتدا سال ۵۳۳ میلادی به آفریقای تحت سلطه وندال ها و سپس در سال ۵۳۴ میلادی به ایتالیا حمله برد. شورش در ایتالیا موقتاً پادشاهی استروگوت ها را احیا کرد اما تا سال ۵۵۴ میلادی سرکوب شد. همزمان بیشتر سواحل اسپانیا نیز به زیر سلطه ژوستینین درآمد. بدین شکل تمامی سرزمین های اطراف مدیترانه مجدداً در تصرف رومی ها قرار گرفت و تنها سرزمین گل و مناطق داخلی اسپانیا خارج از تسبط مستقیم آن ها بود. این پیروزی ها پادشاهی های وندال ها و استروگوت ها را برای همیشه از میان برد و آن ها را مجدداً وارد جامعه استانی روم نمود.
در سال ۵۲۹ یوستی نیانوس یکم که معتقد بود فرایند آموزش باید تنها در دست مسیحیان باشد، آکادمی نوافلاطونیان آتن را بست و همچنین ممنوع بودن آموزش و فراگیری فلسفه در قلمروی امپراتوری روم شرقی را اعلام نمود. در پی این رویداد، فیلسوفان آتن به دربار خسرو انوشیروان، شاهنشاه ایران ساسانی، پناهنده شدند و کتاب های بسیاری را نیز با خود به ایران آوردند. این کتاب ها که آثار ارسطو در میان آنها بود، نخست به زبان سریانی و سپس به زبان پارسی برگردانده شدند. پس از روی کار آمدن بنی عباس، از سال ۷۶۲ برخی از این کتاب ها بدست کشیشان مسیحی نسطوری مذهب، به زبان عربی برگردانده شدند ولی از سال ۸۳۲ میلادی، روند ترجمه کردن این کتاب ها به زبان عربی، شدت بیشتری به خود گرفت.
