ژوزفین باتلر ( Police des Mœurs؛ ۱۳ آوریل ۱۸۲۸ – ۳۰ دسامبر ۱۹۰۶ ) با نام قبل از ازدواج، گری، ویراستار و نویسنده و یک فمینیست و اصلاح طلب اجتماعی در عصر ویکتوریا در بریتانیا بود. او برای حق رأی زنان، تحصیلات بهتر آنها، پایان دادن به محرومیت های قانونی زنان بعد از ازدواج، پایان دادن به فحشای دختران خردسال و قاچاق زنان جوان و کودکان برای فحشا در اروپا مبارزه کرد.
... [مشاهده متن کامل]
ژوزفین در یک خانواده مرفه و سیاسی رشد کرد. فضای خانوادگی او باعث شد که شخصیتی اجتماعی همراه با دیدگاه های مذهبی در او شکل گیرد. او با جرج باتلر یک روحانی آنگلیکان و مدیر مدرسه ازدواج کرد و چهار فرزند به دنیا آورد. آخرین فرزندش اوا در اثر پرت شدن از یک بلندی درگذشت. مرگ او باعث به وجود آمدن نقطه عطفی در زندگی ژوزفین شد و از آن پس تمامی احساساتش را به کمک به دیگران معطوف کرد و در شروع، این فعالیت ها را با کمک به ساکنان یک نوانخانه آغاز کرد.
ژوزفین در سال ۱۸۶۹ او برای لغو قانون بیماری های مقاربتی ( که زنان روسپی قربانی آن بودند ) مبارزاتش را شروع کرد. در سال ۱۸۸۶ این مبارزات با لغو قوانین مورد نظر او، موفقیت نهایی خود را به دست آورد. ژوزفین همچنین فدراسیون بین المللی لغو اعدام را به عنوان یک سازمان اروپایی تشکیل داد.
در تحقیقاتی که در زمینه قانون بیماری های مقاربتی داشت دریافت که بعضی از روسپی ها دختران ۱۲ ساله هستند و اینکه زنان و دختران جوان از انگلستان به دیگر کشورهای اروپایی با هدف روسپی گری خرید و فروش می شوند. مبارزات او علیه قاچاق زنان و دختران جوان به برکناری رئیس پلیس بلژیک، محاکمه و محکومیت معاون وی و ۱۲ نماینده مجلس شد که همه در این تجارت شرکت داشتند. کمپین نهایی او در اواخر دهه ۹۰ میلادی علیه پرونده بیماری های مقاربتی بود که همچنان در شبه قاره بریتانیا اجرا می شد.
ژوزفین بیش از ۹۰ کتاب و جزوه در طول دوره کار خود را نوشت، که بیشتر آن ها در جهت حمایت از مبارزاتش بود. او همچنین بیوگرافی پدر، همسرش و کاترین سیه نا ( قدیس، نویسنده و روحانی مسیحی اهل ایتالیا ) را تولید کرد. فمینیسم مسیحی ژوزفین توسط کلیسای بریتانیا با جشنواره های کوچک و در پنجره های شیشه رنگی کلیسای جامع آنگلیکان لیورپول و کلیسای سنت اولاو در شهر لندن ارج گذاشته شد. نام او در یادواره اصلاح طلبان در گورستان کنسال گرین لندن دیده می شود. دانشگاه دورهام یکی از کالج هایش را به اسم او نامگذاری کرد. استراتژی های مبارزاتی او راه فمینیست ها را تغییر داد و طرفداران حق رأی زنان مبارزات او را به پیش بردند. فعالیت های ژوزفین به ایجاد گروه های سیاسی راه برد که پیشتر فعال نبودند.
... [مشاهده متن کامل]
ژوزفین در یک خانواده مرفه و سیاسی رشد کرد. فضای خانوادگی او باعث شد که شخصیتی اجتماعی همراه با دیدگاه های مذهبی در او شکل گیرد. او با جرج باتلر یک روحانی آنگلیکان و مدیر مدرسه ازدواج کرد و چهار فرزند به دنیا آورد. آخرین فرزندش اوا در اثر پرت شدن از یک بلندی درگذشت. مرگ او باعث به وجود آمدن نقطه عطفی در زندگی ژوزفین شد و از آن پس تمامی احساساتش را به کمک به دیگران معطوف کرد و در شروع، این فعالیت ها را با کمک به ساکنان یک نوانخانه آغاز کرد.
ژوزفین در سال ۱۸۶۹ او برای لغو قانون بیماری های مقاربتی ( که زنان روسپی قربانی آن بودند ) مبارزاتش را شروع کرد. در سال ۱۸۸۶ این مبارزات با لغو قوانین مورد نظر او، موفقیت نهایی خود را به دست آورد. ژوزفین همچنین فدراسیون بین المللی لغو اعدام را به عنوان یک سازمان اروپایی تشکیل داد.
در تحقیقاتی که در زمینه قانون بیماری های مقاربتی داشت دریافت که بعضی از روسپی ها دختران ۱۲ ساله هستند و اینکه زنان و دختران جوان از انگلستان به دیگر کشورهای اروپایی با هدف روسپی گری خرید و فروش می شوند. مبارزات او علیه قاچاق زنان و دختران جوان به برکناری رئیس پلیس بلژیک، محاکمه و محکومیت معاون وی و ۱۲ نماینده مجلس شد که همه در این تجارت شرکت داشتند. کمپین نهایی او در اواخر دهه ۹۰ میلادی علیه پرونده بیماری های مقاربتی بود که همچنان در شبه قاره بریتانیا اجرا می شد.
ژوزفین بیش از ۹۰ کتاب و جزوه در طول دوره کار خود را نوشت، که بیشتر آن ها در جهت حمایت از مبارزاتش بود. او همچنین بیوگرافی پدر، همسرش و کاترین سیه نا ( قدیس، نویسنده و روحانی مسیحی اهل ایتالیا ) را تولید کرد. فمینیسم مسیحی ژوزفین توسط کلیسای بریتانیا با جشنواره های کوچک و در پنجره های شیشه رنگی کلیسای جامع آنگلیکان لیورپول و کلیسای سنت اولاو در شهر لندن ارج گذاشته شد. نام او در یادواره اصلاح طلبان در گورستان کنسال گرین لندن دیده می شود. دانشگاه دورهام یکی از کالج هایش را به اسم او نامگذاری کرد. استراتژی های مبارزاتی او راه فمینیست ها را تغییر داد و طرفداران حق رأی زنان مبارزات او را به پیش بردند. فعالیت های ژوزفین به ایجاد گروه های سیاسی راه برد که پیشتر فعال نبودند.
