ژوزف واعظیان ( ارمنی: Ժոզէֆ Վաէզեան؛ آذر ۱۲۹۷ – ۷ اردیبهشت ۱۳۸۰ ) ، تهیه کننده، نویسنده و کارگردان تئاتر و سینمای ایرانی ارمنی تبار بود.
واعظیان در آذر ۱۲۹۷ در کرمانشاه زاده شد. در سن هشت سالگی به دلیل کار دائی اش به همراه او و مادرش و بقیه خانواده به همدان رفتند. او تحصیلات ابتدایی را در «مدرسهٔ آمریکایی همدان» گذراند و سپس شش سال بعد در سال ۱۳۱۰ در سن سیزده سالگی به همراه خانواده اش به کرمانشاه بازگشتند و مدرک دورهٔ متوسطه ( تصدیق متوسطه اش ) را از «دبیرستان کزازی کرمانشاه» گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
او ضمن تحصیل در دبیرستان کزازی با تئاتر نوین آشنا شد و تئاتر را از گروه ارمنی های فعال در کرمانشاه فرا گرفت و به سرعت در عرصهٔ بازیگری، طراحی صحنه، تهیه و تولید نمایش، تدارکات و کارگردانی پیشرفت کرد. وی تا سال ۱۳۱۸ به کار حرفه ای در تئاتر پرداخت. واعظیان یک سال پس از پایان جنگ دوم جهانی در سال ۱۳۲۵ به تهران رفت و در سال ۱۳۲۶ گروه تئاتر ارامنه را تشکیل داد که ساموئل خاچیکیان و آرمان نیز در آن گروه با او همکاری داشتند.
در بهار ۱۳۳۶ با کمک دکتر شاهرخ رفیع و همکای ساموئل خاچیکیان استودیو «آژیر فیلم» را بنا نهادند و یک سال بعد نخستین محصول این استودیو به نام طوفان در شهر ما به کارگردانی ساموئل خاچیکیان روی پرده آمد. آژیر فیلم خیلی زود با تولید فیلم های متعدد به یکی از استودیوهای فعال تبدیل شد و خاچیکیان جدا شد و خودش سه فیلم مرد سرگردان ( ۱۳۴۵ ) ، از جان گذشتگان ( ۱۳۴۶ ) و مبارزه با شیطان ( ۱۳۴۷ ) را کارگردانی کرد.
وی در آژیر فیلم استودیوی دوبله نیز دایر کرد، اما در این زمینه موفقیتی نداشت. واعظیان، به جز خاچیکیان، از هنرمندان ارمنی دیگر هم از جمله روبیک منصوری ( صداگذار ) ، واهاک وارطانیان ( فیلمبردار ) و آرامائیس آقامالیان ( کارگردان ) استفاده می کرد.
ژوزف واعظیان دو سال پس از اعلام ورشکستگی و انحلال آژیر فیلم، در سال ۱۳۴۵ با سرمایهٔ شخصی و با مشارکت گروه سینماهای متحد تهران، اولین فیلم خود در مقام کارگردان تحت عنوان مرد سرگردان با شرکت عبدالله بوتیمار و رضا بیک ایمانوردی را می سازد. این فیلم جنایی به سبک آثار خاچیکیان بود که با فروش نسبتاً خوب رو به رو شد.
به اعتبار مرد سرگردان، واعظیان فیلمی دیگر به نام از جان گذشتگان ساخت، که در آن ایلوش و آنوش نقش آفرینی کرد. این فیلم تقلیدی بود از فیلم معروف حرفه ای ها ی ریچارد بروکس. این سوژه به قول جمال امید، «در اندازهٔ او نبود»، و نتیجه اش شکست تجاری بود.
واعظیان در آذر ۱۲۹۷ در کرمانشاه زاده شد. در سن هشت سالگی به دلیل کار دائی اش به همراه او و مادرش و بقیه خانواده به همدان رفتند. او تحصیلات ابتدایی را در «مدرسهٔ آمریکایی همدان» گذراند و سپس شش سال بعد در سال ۱۳۱۰ در سن سیزده سالگی به همراه خانواده اش به کرمانشاه بازگشتند و مدرک دورهٔ متوسطه ( تصدیق متوسطه اش ) را از «دبیرستان کزازی کرمانشاه» گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
او ضمن تحصیل در دبیرستان کزازی با تئاتر نوین آشنا شد و تئاتر را از گروه ارمنی های فعال در کرمانشاه فرا گرفت و به سرعت در عرصهٔ بازیگری، طراحی صحنه، تهیه و تولید نمایش، تدارکات و کارگردانی پیشرفت کرد. وی تا سال ۱۳۱۸ به کار حرفه ای در تئاتر پرداخت. واعظیان یک سال پس از پایان جنگ دوم جهانی در سال ۱۳۲۵ به تهران رفت و در سال ۱۳۲۶ گروه تئاتر ارامنه را تشکیل داد که ساموئل خاچیکیان و آرمان نیز در آن گروه با او همکاری داشتند.
در بهار ۱۳۳۶ با کمک دکتر شاهرخ رفیع و همکای ساموئل خاچیکیان استودیو «آژیر فیلم» را بنا نهادند و یک سال بعد نخستین محصول این استودیو به نام طوفان در شهر ما به کارگردانی ساموئل خاچیکیان روی پرده آمد. آژیر فیلم خیلی زود با تولید فیلم های متعدد به یکی از استودیوهای فعال تبدیل شد و خاچیکیان جدا شد و خودش سه فیلم مرد سرگردان ( ۱۳۴۵ ) ، از جان گذشتگان ( ۱۳۴۶ ) و مبارزه با شیطان ( ۱۳۴۷ ) را کارگردانی کرد.
وی در آژیر فیلم استودیوی دوبله نیز دایر کرد، اما در این زمینه موفقیتی نداشت. واعظیان، به جز خاچیکیان، از هنرمندان ارمنی دیگر هم از جمله روبیک منصوری ( صداگذار ) ، واهاک وارطانیان ( فیلمبردار ) و آرامائیس آقامالیان ( کارگردان ) استفاده می کرد.
ژوزف واعظیان دو سال پس از اعلام ورشکستگی و انحلال آژیر فیلم، در سال ۱۳۴۵ با سرمایهٔ شخصی و با مشارکت گروه سینماهای متحد تهران، اولین فیلم خود در مقام کارگردان تحت عنوان مرد سرگردان با شرکت عبدالله بوتیمار و رضا بیک ایمانوردی را می سازد. این فیلم جنایی به سبک آثار خاچیکیان بود که با فروش نسبتاً خوب رو به رو شد.
به اعتبار مرد سرگردان، واعظیان فیلمی دیگر به نام از جان گذشتگان ساخت، که در آن ایلوش و آنوش نقش آفرینی کرد. این فیلم تقلیدی بود از فیلم معروف حرفه ای ها ی ریچارد بروکس. این سوژه به قول جمال امید، «در اندازهٔ او نبود»، و نتیجه اش شکست تجاری بود.
