ژورِس، ژان (۱۸۵۹ـ۱۹۱۴)(Jaurés, Jean)
ژورِس، ژان
ســیاستمدار سوسـیالیست فرانسوی. به سبب نوشته ها (ازجمله اثر مهم و استادانه اش در تاریخ اجتماعی انقلاب فرانسه)، سخنرانی ها، و فعالیت در حرفۀ روزنامه نگاری از رهبران فکری مقتدر جنبش سوســیالیستی در فرانــسه به شمار می رفت. مخالفت پرشور و بی امان ژورس با نظامی گری فزاینده در اروپا در دهۀ قبل از آغاز جنگ جهانی اول، به او موقعیتی محوری در بین الملل دومبخشید. در جنوب فرانسه در خانواده ای از طبقۀ متوسط زاده شد، که مراوده های تجاری و نظامی نیز داشتند. در دانشسرای عالیتربیت معلم درس خواند، معلم فلسفه و استاد دانشگاه تولوزبود و سپس به نمایندگی مجلس برگزیده شد (۱۸۸۵ـ۱۸۸۹). ژورس باورهای نیرومند جمهوری خواهی داشت، اما اعتصاب های شدید کارگران معادن و کارخانه های شیشه سازی در تارن، دپارتمان زادگاهش، در دهۀ ۱۸۹۰ موجب شد تا قاطعانه چپ گرا شود. با نوشتن سرمقاله هایی در روزنامۀ لا پتیت رپوبلیکاز مبارزۀ امیل زولابرای اثبات بی گناهی آلفرد دریفوس، سروان یهودی ارتش فرانسه، حمایت می کرد که به ناحق او را به خیانت محکوم کرده بودند. هنگامی که عضو پارلمان فرانسه بود، (۱۸۹۲ـ ۱۸۹۸ و ۱۹۰۲ـ۱۹۱۴) از مشارکت سوسیالیست ها با دولت پشتیبانی می کرد و در ۱۹۰۲ با کمک او نخستین اتحادیۀ رسمی میان رادیکال ها و سوسیالیست ها شکل گرفت؛ این جبهۀ چپدر دورۀ نخست وزیری امیل کومببه جدایی دین و دولت انجامید. در ۱۹۰۴اومانیتهرا تأسیس کرد و تا پایان عمر سردبیر آن بود. در ۱۹۰۵ برای اتحاد مجدد جنبش فروپاشیدۀ سوسیالیستی با ژول گِدو ادوار وایانهمکاری کرد. از همکاری با کنفدراسیون عمومی کار، که طرفدار پیروی از اصول اتحادیۀ صنفی بود، حمایت می کرد و این کار را در چارچوب تشکیلات نوبنیادِ بخش فرانسوی بین الملل دومو با رعایت استقلال تشکیلاتی و سیاسی کنفدراسیون پیش می برد. در ۳۱ ژوئیۀ ۱۹۱۴ یک جوان ملی گرای راست او را به قتل رساند.
ژورِس، ژان
ســیاستمدار سوسـیالیست فرانسوی. به سبب نوشته ها (ازجمله اثر مهم و استادانه اش در تاریخ اجتماعی انقلاب فرانسه)، سخنرانی ها، و فعالیت در حرفۀ روزنامه نگاری از رهبران فکری مقتدر جنبش سوســیالیستی در فرانــسه به شمار می رفت. مخالفت پرشور و بی امان ژورس با نظامی گری فزاینده در اروپا در دهۀ قبل از آغاز جنگ جهانی اول، به او موقعیتی محوری در بین الملل دومبخشید. در جنوب فرانسه در خانواده ای از طبقۀ متوسط زاده شد، که مراوده های تجاری و نظامی نیز داشتند. در دانشسرای عالیتربیت معلم درس خواند، معلم فلسفه و استاد دانشگاه تولوزبود و سپس به نمایندگی مجلس برگزیده شد (۱۸۸۵ـ۱۸۸۹). ژورس باورهای نیرومند جمهوری خواهی داشت، اما اعتصاب های شدید کارگران معادن و کارخانه های شیشه سازی در تارن، دپارتمان زادگاهش، در دهۀ ۱۸۹۰ موجب شد تا قاطعانه چپ گرا شود. با نوشتن سرمقاله هایی در روزنامۀ لا پتیت رپوبلیکاز مبارزۀ امیل زولابرای اثبات بی گناهی آلفرد دریفوس، سروان یهودی ارتش فرانسه، حمایت می کرد که به ناحق او را به خیانت محکوم کرده بودند. هنگامی که عضو پارلمان فرانسه بود، (۱۸۹۲ـ ۱۸۹۸ و ۱۹۰۲ـ۱۹۱۴) از مشارکت سوسیالیست ها با دولت پشتیبانی می کرد و در ۱۹۰۲ با کمک او نخستین اتحادیۀ رسمی میان رادیکال ها و سوسیالیست ها شکل گرفت؛ این جبهۀ چپدر دورۀ نخست وزیری امیل کومببه جدایی دین و دولت انجامید. در ۱۹۰۴اومانیتهرا تأسیس کرد و تا پایان عمر سردبیر آن بود. در ۱۹۰۵ برای اتحاد مجدد جنبش فروپاشیدۀ سوسیالیستی با ژول گِدو ادوار وایانهمکاری کرد. از همکاری با کنفدراسیون عمومی کار، که طرفدار پیروی از اصول اتحادیۀ صنفی بود، حمایت می کرد و این کار را در چارچوب تشکیلات نوبنیادِ بخش فرانسوی بین الملل دومو با رعایت استقلال تشکیلاتی و سیاسی کنفدراسیون پیش می برد. در ۳۱ ژوئیۀ ۱۹۱۴ یک جوان ملی گرای راست او را به قتل رساند.
wikijoo: ژورس،_ژان_(۱۸۵۹ـ۱۹۱۴)