ژوبر آمده. ژوبِر، آمِدِه (۱۷۷۹ـ۱۸۴۷)(Jaubert, Amédée)
ژوبِر، آمِدِه
خاورشناس فرانسوی. زبان فارسی، عربی و ترکی را در مدرسۀ زبان های شرقی نزد سیلوستر دوساسی آموخت. زبان های انگلیسی و ایتالیایی را نیز در بیرون مدرسه فراگرفت. در ۱۸سالگی حکومت دیرکتوار او را به استانبول فرستاد. در ۱۹سالگی در سِمت مترجم همراه نیروهای فرانسوی به فرماندهی ناپلئون به مصر رفت. در ۱۸۰۰ مترجم رسمی وزارت خارجۀ فرانسه و نیز استاد زبان ترکی در مدرسۀ زبان های شرقی شد. در ۱۸۰۲ با گروهی به افریقای شمالی رفت و در ۱۸۰۴ ناپلئون او را به استانبول فرستاد. در ۱۸۰۵ رهسپار ایران شد تا دولت ایران را برضد انگلستان و روسیه برانگیزد. در ۱۸۰۶ به تهران رسید. گفت وگوهای مفصل ژوبر با رهبران دولت و فتحعلی شاه، به بستن معاهده فین کنشتاین در ۱۸۰۷ میان دولت های ایران و فرانسه انجامید. در ۱۸۱۵، در حکومت صدروزۀ ناپلئون، مأمور استانبول شد، اما پس از شکست ناپلئون در واترلو به فرانسه بازگشت. از آن پس، همۀ کوشش خود را صرف مطالعه و تحقیق در زبان های شرقی کرد. در ۱۸۱۸ مسافرتی دیگر به آسیا کرد. در ۱۸۳۸ مدیر مدرسۀ زبان های شرقی پاریس و استاد فارسی کولژ دو فرانس شد. از آثارش: چاپ متن و ترجمۀ فرانسوی نزهَة المشتاق ادریسی (پاریس، ۱۸۳۶ـ۱۸۴۰)؛ مسافرت در ارمنستان و ایران (پاریس، ۱۸۲۱) که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۴۷ ش)؛ دستور مقدماتی زبان ترکی (پاریس، ۱۸۲۳)؛ شرح مسافرت از ادنبورگ تا بخارا (۱۸۲۷)؛ استانبول (۱۸۳۰).
ژوبِر، آمِدِه
خاورشناس فرانسوی. زبان فارسی، عربی و ترکی را در مدرسۀ زبان های شرقی نزد سیلوستر دوساسی آموخت. زبان های انگلیسی و ایتالیایی را نیز در بیرون مدرسه فراگرفت. در ۱۸سالگی حکومت دیرکتوار او را به استانبول فرستاد. در ۱۹سالگی در سِمت مترجم همراه نیروهای فرانسوی به فرماندهی ناپلئون به مصر رفت. در ۱۸۰۰ مترجم رسمی وزارت خارجۀ فرانسه و نیز استاد زبان ترکی در مدرسۀ زبان های شرقی شد. در ۱۸۰۲ با گروهی به افریقای شمالی رفت و در ۱۸۰۴ ناپلئون او را به استانبول فرستاد. در ۱۸۰۵ رهسپار ایران شد تا دولت ایران را برضد انگلستان و روسیه برانگیزد. در ۱۸۰۶ به تهران رسید. گفت وگوهای مفصل ژوبر با رهبران دولت و فتحعلی شاه، به بستن معاهده فین کنشتاین در ۱۸۰۷ میان دولت های ایران و فرانسه انجامید. در ۱۸۱۵، در حکومت صدروزۀ ناپلئون، مأمور استانبول شد، اما پس از شکست ناپلئون در واترلو به فرانسه بازگشت. از آن پس، همۀ کوشش خود را صرف مطالعه و تحقیق در زبان های شرقی کرد. در ۱۸۱۸ مسافرتی دیگر به آسیا کرد. در ۱۸۳۸ مدیر مدرسۀ زبان های شرقی پاریس و استاد فارسی کولژ دو فرانس شد. از آثارش: چاپ متن و ترجمۀ فرانسوی نزهَة المشتاق ادریسی (پاریس، ۱۸۳۶ـ۱۸۴۰)؛ مسافرت در ارمنستان و ایران (پاریس، ۱۸۲۱) که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۴۷ ش)؛ دستور مقدماتی زبان ترکی (پاریس، ۱۸۲۳)؛ شرح مسافرت از ادنبورگ تا بخارا (۱۸۲۷)؛ استانبول (۱۸۳۰).
wikijoo: ژوبر،_آمده_(۱۷۷۹ـ۱۸۴۷)