ژوانگزی (کتاب). «» ـ
ژوانگزی ( به انگلیسی: The Zhuangzi ) ؛[ الف] چینی:莊子 ) یا چوانگ تسو که رومی شده است، یک متن چینی باستانی از اواخر دوره ایالت های جنگ طلب است. قبل از میلاد حاوی داستان ها و حکایت هایی است که طبیعت بی خیال حکیم ایده آل تائوئیست را نشان می دهد. ژوانگزی که به نام نویسنده خود، «استاد ژوانگ» ( چوانگتسی ) نام گذاری شده است، یکی از دو متن بنیادی تائوئیسم به همراه دائو ده جینگ است.
ژوانگزی شامل مجموعه بزرگی از حکایت ها، تمثیل ها و افسانه هایی است که اغلب طنزآمیز یا هجو هستند. مضامین اصلی آن خودانگیختگی در عمل و آزادی از دنیای انسانی و قراردادهای آن است. افسانه ها و حکایت های موجود در متن تلاش می کنند نادرست بودن تمایز انسان بین خوب و بد، بزرگ و کوچک، زندگی و مرگ، و انسان و طبیعت را نشان دهند. درحالی که دیگر فیلسوفان چینی باستان بر وظایف اخلاقی و شخصی تمرکز داشتند، ژوانگزی سرگردانی بی دغدغه و یکی شدن با «راه» با پیروی از طبیعت را ترویج کرد.
اگرچه ژوانگزی در درجه اول یک اثر فلسفی شناخته می شود، اما به عنوان یکی از بزرگ ترین آثار ادبی در تاریخ چین در نظر گرفته می شود و «مهم‍ترین متن پیش از چین برای مطالعه ادبیات چین» نامیده می شود. شاه کاری از مهارت های فلسفی و ادبی که بر نویسندگان و شاعران چینی برای بیش از ۲۰۰۰ سال از سلسله هان ( ۲۰۶ قبل از میلاد – 220 پس از میلاد ) تا کنون تأثیر گذاشته است.
ژوانگزی آثار جمع آوری شده مردی به نام ژوانگزی است که با عنوان «چوانگ تسو» نیز شناخته می شود، همان طور که در دوره سلسله ژو رایج بود، این اثر نیز مستقیماً به نام نویسنده نام گذاری شده است. آثار مکتوب اطلاعات کمی در مورد زندگی تاریخی ژوانگزی ارائه می دهند. گفته می شود که او در حدود سال ۳۶۹ قبل از میلاد در ایالت سونگ در محلی به نام منگ در نزدیکی شانگکیو امروزی، هنان به دنیا آمده است. و گمان می رود در حدود ۳۰۱، ۲۹۵ یا ۲۸۶ قبل از میلاد مرده باشد. تصور می شود که او مدتی را در ایالت جنوبی چو و همچنین در پایتخت چی لینزی گذرانده است. [ ۱] سوابق شیجی دوران هان شامل بیوگرافی ژوانگزی است، اما به نظر می رسد که بیش تر از خود ژوانگزی تهیه شده باشد. [ ۲] محقق آمریکایی برتون واتسون نتیجه گرفت: «نوشته های منسوب به چوانگ تسو مهر ذهنی درخشان و اصیل را دارد. »[ ۳]
اکثر محققان با این دیدگاه موافق هستند که هفت فصل اول کار، که با عنوان فصل های درونی شناخته می شود، از نظر تاریخی به عنوان اثر واقعی ژوانگزی در نظر گرفته شده است. [ ۴] ۲۶ فصل دیگر در متن دریافتی باقی مانده است که تألیف اصلی آن ها مدت ها موضوع بحث بوده است. [ ۵] آن ها به ۱۶ فصل بیرونی و ۱۰فصل متفرقه تقسیم می شوند. در اوایل سلسله سونگ ( 960 – ۱۲۷۹ ) ، محققان دریافته اند که برخی از بخش های کتاب نمی تواند توسط ژوانگزی نوشته شده باشد. [ ۴] امروزه، پذیرفته شده است که فصل های بیرونی و متفرقه نتیجه فرایند «افزایش و ویرایش» بودند، که به موجب آن نویسندگان متعددی به فصل های درونی اولیه شاخ و برگ دادند. [ ۶] علی رغم این عدم قطعیت ها، محققان همه ۳۳ فصل باقی مانده از ژوانگزی را به عنوان آثاری از قرن چهارم تا دوم قبل از میلاد می پذیرند. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفژوانگزی ( به انگلیسی: The Zhuangzi ) ؛[ الف] چینی:莊子 ) یا چوانگ تسو که رومی شده است، یک متن چینی باستانی از اواخر دوره ایالت های جنگ طلب است. قبل از میلاد حاوی داستان ها و حکایت هایی است که طبیعت بی خیال حکیم ایده آل تائوئیست را نشان می دهد. ژوانگزی که به نام نویسنده خود، «استاد ژوانگ» ( چوانگتسی ) نام گذاری شده است، یکی از دو متن بنیادی تائوئیسم به همراه دائو ده جینگ است.
ژوانگزی شامل مجموعه بزرگی از حکایت ها، تمثیل ها و افسانه هایی است که اغلب طنزآمیز یا هجو هستند. مضامین اصلی آن خودانگیختگی در عمل و آزادی از دنیای انسانی و قراردادهای آن است. افسانه ها و حکایت های موجود در متن تلاش می کنند نادرست بودن تمایز انسان بین خوب و بد، بزرگ و کوچک، زندگی و مرگ، و انسان و طبیعت را نشان دهند. درحالی که دیگر فیلسوفان چینی باستان بر وظایف اخلاقی و شخصی تمرکز داشتند، ژوانگزی سرگردانی بی دغدغه و یکی شدن با «راه» با پیروی از طبیعت را ترویج کرد.
اگرچه ژوانگزی در درجه اول یک اثر فلسفی شناخته می شود، اما به عنوان یکی از بزرگ ترین آثار ادبی در تاریخ چین در نظر گرفته می شود و «مهم‍ترین متن پیش از چین برای مطالعه ادبیات چین» نامیده می شود. شاه کاری از مهارت های فلسفی و ادبی که بر نویسندگان و شاعران چینی برای بیش از ۲۰۰۰ سال از سلسله هان ( ۲۰۶ قبل از میلاد – 220 پس از میلاد ) تا کنون تأثیر گذاشته است.
ژوانگزی آثار جمع آوری شده مردی به نام ژوانگزی است که با عنوان «چوانگ تسو» نیز شناخته می شود، همان طور که در دوره سلسله ژو رایج بود، این اثر نیز مستقیماً به نام نویسنده نام گذاری شده است. آثار مکتوب اطلاعات کمی در مورد زندگی تاریخی ژوانگزی ارائه می دهند. گفته می شود که او در حدود سال ۳۶۹ قبل از میلاد در ایالت سونگ در محلی به نام منگ در نزدیکی شانگکیو امروزی، هنان به دنیا آمده است. و گمان می رود در حدود ۳۰۱، ۲۹۵ یا ۲۸۶ قبل از میلاد مرده باشد. تصور می شود که او مدتی را در ایالت جنوبی چو و همچنین در پایتخت چی لینزی گذرانده است. [ ۱] سوابق شیجی دوران هان شامل بیوگرافی ژوانگزی است، اما به نظر می رسد که بیش تر از خود ژوانگزی تهیه شده باشد. [ ۲] محقق آمریکایی برتون واتسون نتیجه گرفت: «نوشته های منسوب به چوانگ تسو مهر ذهنی درخشان و اصیل را دارد. »[ ۳]
اکثر محققان با این دیدگاه موافق هستند که هفت فصل اول کار، که با عنوان فصل های درونی شناخته می شود، از نظر تاریخی به عنوان اثر واقعی ژوانگزی در نظر گرفته شده است. [ ۴] ۲۶ فصل دیگر در متن دریافتی باقی مانده است که تألیف اصلی آن ها مدت ها موضوع بحث بوده است. [ ۵] آن ها به ۱۶ فصل بیرونی و ۱۰فصل متفرقه تقسیم می شوند. در اوایل سلسله سونگ ( 960 – ۱۲۷۹ ) ، محققان دریافته اند که برخی از بخش های کتاب نمی تواند توسط ژوانگزی نوشته شده باشد. [ ۴] امروزه، پذیرفته شده است که فصل های بیرونی و متفرقه نتیجه فرایند «افزایش و ویرایش» بودند، که به موجب آن نویسندگان متعددی به فصل های درونی اولیه شاخ و برگ دادند. [ ۶] علی رغم این عدم قطعیت ها، محققان همه ۳۳ فصل باقی مانده از ژوانگزی را به عنوان آثاری از قرن چهارم تا دوم قبل از میلاد می پذیرند. [ ۷]
wiki: ژوانگزی (کتاب)
