ژوائو سوم

ژوآئو سوم. ژان سوم ( ۷ ژوئن ۱۵۰۲ – ۱۱ ژوئن ۱۵۵۷ ) شاه پرتغال و الغرب از ۱۳ دسامبر ۱۵۲۱ تا ۱۱ ژوئن ۱۵۵۷ میلادی و دومین فرمانروای پرتغال از خاندان آویز - بژا بود. او پسر شاه مانوئل اول و ماریا آراگون - سومین دختر فرناندوی دوم، پادشاه آراگون و ایزابل یکم، ملکه کاستیا - بود. او در سال ۱۵۲۱ میلادی در ۱۹ سالگی جانشین پدرش شد.
طی دوران حکمرانی او، موقعیت پرتغال در آسیا و در دنیای جدید - در برزیل کنونی - گسترش یافت و مستحکم گردید. سیاست ژان سوم مبنی بر تقویت پایه های استعمار پرتغال در هند ( خصوصاً در گوا ) ، باعث بدست آوردن امتیاز انحصار میخک صدپر، از جزایر ملوک، و جوز هندی، از جزایر باندا گردید و لقب شاه خواربارفروش را برای وی به ارمغان آورد. در شامگاه روز وفات وی، امپراتوری پرتغال به وسعتی بالغ بر ۱ میلیون جریب ( ۴ میلیون کیلومتر مربع ) رسیده بود.
طی دوره فرمانروایی ژان سوم، پرتغال نخستین کشور اروپایی بود که با چین ( در دوره سلسله مینگ ) و ژاپن ( در دوره موروماچی ) روابط دیپلماتیک برقرار نمود. او به دلیل توجه زیاد به تجارت کشورش در هند و برزیل، نواحی آفریقای شمالی را به مسلمانان واگذار نمود. او در اروپا روابط خود را با کشورهای ناحیه بالتیک و راینلند بهبود بخشید تا شاید از این راه بتواند منافع تجاری پرتغال را تقویت کند.