ژوآئو د کاسترو. دن ژوآئو د کاسترو ( Dom João de Castro ) ( ۷ فوریه ۱۵۰۰ تا ۶ ژوئن ۱۵۴۸ ) ، دانشمند و نویسنده نجیب زاده و درعین حال چهارمین نایب السلطنه هند پرتغالی بود. لوئیس دکاموئش، شاعر پرتغالی به او لقب کاسترو فورت Castro Forte ( «دژ» یا «قلعه مستحکم» ) داده بود. دی کاسترو دومین فرزند پسر آلوارو دی کاسترو، فرماندار لیسبون بود. پدر او لنور دی کوتینیو Leonor de Coutinho نام داشت.
ژوآئو به عنوان پسر کوچک تر آلوارو دی کاسترو، برای خدمت به کلیسا انتخاب شد. او ریاضیات را زیر نظر پدرو نونز و لوئیز، دوک بخا ( Duke of Beja ) و پسر مانوئل اول پادشاه پرتغال که با او دوستی مادام العمر برقرار کرد، فرا گرفت. در سن هجده سالگی، او برای چندین سال به طنجه رفت و در آنجا توسط فرماندار آنجا دُوم دوارته مِنزس Dom Duarte de Menezes، لقب شوالیه گرفت. [ ۱]
در ۱۵۳۵، کاسترو به همراهی دُوم لوئیز به منظور اشغال کشور تونس که از پذیرش لقب شوالیه و هدایای امپراتور چارلز پنجم امتناع کرده بود، به این کشور لشکرکشی کرد. هنگام بازگشت به لیسبون، پادشاه در سال ۱۵۳۸ لوح تقدیر سائوپائولو د سالواترا São Paulo de Salvaterra را به همراه نشان مسیح به او اعطا کرد. [ ۱]
مدت کمی پس از این موضوع، دی کاسترو به همراه عمویش گارسیا دو نورونیا ( Garcia de Noronha ) هند را به مقصد جزیره گوا به منظور آزادسازی دیو ( Diu ) ترک کرد. در سال ۱۵۴۰ او در یک لشکرکشی به سوئز زیر نظر استوائو دو گاما Estêvão da Gama ( پسر واسکودوگاما و سپس نایب السلطنه هند پرتغالی ) خدمت کرد و پسرش آلوارو د کاسترو به پاس قدردانی از ژوآئو لقب شوالیه گرفت. [ ۱] پس از مرگ نورونا، داگاما جانشین او شد و د کاسترو در سفر دریای سرخ به داگاما پیوست. داگاما در ۳۱ دسامبر ۱۵۴۰ با ۱۲ گالن بزرگ ( که یکی از برای دی کاسترو بود ) و گاراژ و ۶۰ گالن لیسبون را به مقصد دریای سرخ ترک کرد.
دی کاسترو یک دفتر خاطرات به همراه جزئیات کامل از سفر با نقشه ها، محاسبات، تصاویر و یادداشت ها از سواحل شبه جزیره عربستان و مناطقی که امروزه به نام های سومالی، اریتره، اتیوپی، سودان و مصر شناخته می شوند، با خود به همراه داشت. او به سوئز و سایر بندرهای پیرامون شبه جزیره سینا که همگی در Roteiro do Mar Roxo قرار داشتند، سفر کرد.
برخلاف سایر نایب السلطنه ها، کاسترو به فرهنگ و مذهب هندی علاقه مند بود. او در همراهی با انسان گرای معروف آندره دی رزنده ( André de Resende ) کتابی دربارهٔ هنر هند نگارش کردند. ملک او در منطقه پهناوری واقع در سینترا، حاوی دو سنگ سیاه معروف کامبای ( Cambay ) است که توسط د کاسترو و پسرش بازسازی شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفژوآئو به عنوان پسر کوچک تر آلوارو دی کاسترو، برای خدمت به کلیسا انتخاب شد. او ریاضیات را زیر نظر پدرو نونز و لوئیز، دوک بخا ( Duke of Beja ) و پسر مانوئل اول پادشاه پرتغال که با او دوستی مادام العمر برقرار کرد، فرا گرفت. در سن هجده سالگی، او برای چندین سال به طنجه رفت و در آنجا توسط فرماندار آنجا دُوم دوارته مِنزس Dom Duarte de Menezes، لقب شوالیه گرفت. [ ۱]
در ۱۵۳۵، کاسترو به همراهی دُوم لوئیز به منظور اشغال کشور تونس که از پذیرش لقب شوالیه و هدایای امپراتور چارلز پنجم امتناع کرده بود، به این کشور لشکرکشی کرد. هنگام بازگشت به لیسبون، پادشاه در سال ۱۵۳۸ لوح تقدیر سائوپائولو د سالواترا São Paulo de Salvaterra را به همراه نشان مسیح به او اعطا کرد. [ ۱]
مدت کمی پس از این موضوع، دی کاسترو به همراه عمویش گارسیا دو نورونیا ( Garcia de Noronha ) هند را به مقصد جزیره گوا به منظور آزادسازی دیو ( Diu ) ترک کرد. در سال ۱۵۴۰ او در یک لشکرکشی به سوئز زیر نظر استوائو دو گاما Estêvão da Gama ( پسر واسکودوگاما و سپس نایب السلطنه هند پرتغالی ) خدمت کرد و پسرش آلوارو د کاسترو به پاس قدردانی از ژوآئو لقب شوالیه گرفت. [ ۱] پس از مرگ نورونا، داگاما جانشین او شد و د کاسترو در سفر دریای سرخ به داگاما پیوست. داگاما در ۳۱ دسامبر ۱۵۴۰ با ۱۲ گالن بزرگ ( که یکی از برای دی کاسترو بود ) و گاراژ و ۶۰ گالن لیسبون را به مقصد دریای سرخ ترک کرد.
دی کاسترو یک دفتر خاطرات به همراه جزئیات کامل از سفر با نقشه ها، محاسبات، تصاویر و یادداشت ها از سواحل شبه جزیره عربستان و مناطقی که امروزه به نام های سومالی، اریتره، اتیوپی، سودان و مصر شناخته می شوند، با خود به همراه داشت. او به سوئز و سایر بندرهای پیرامون شبه جزیره سینا که همگی در Roteiro do Mar Roxo قرار داشتند، سفر کرد.
برخلاف سایر نایب السلطنه ها، کاسترو به فرهنگ و مذهب هندی علاقه مند بود. او در همراهی با انسان گرای معروف آندره دی رزنده ( André de Resende ) کتابی دربارهٔ هنر هند نگارش کردند. ملک او در منطقه پهناوری واقع در سینترا، حاوی دو سنگ سیاه معروف کامبای ( Cambay ) است که توسط د کاسترو و پسرش بازسازی شده است.
wiki: ژوآئو د کاسترو