ژو دان یی ( به انگلیسی: Zhou Dunyi ) ( تقویم چینی: ۱۰۱۷–۱۰۷۳ ) کیهان شناس، فیلسوف و نویسنده چینی در دوران سلسله سونگ بود. او کیهان شناسی نئوکنفوسیوسی آن روز را مفهوم سازی کرد و رابطه بین رفتار انسان و نیروهای جهانی را توضیح داد. او تأکید می کند که انسان ها می توانند به چی ( انرژی حیاتی ) خود تسلط پیدا کنند تا با طبیعت مطابقت داشته باشند. او تأثیر عمده ای بر چو هسی که معمار نئوکنفوسیوسیسم بود، داشت. ژو دان یی عمدتاً به تایجی ( قطبیت عالی ) ، ووجی ( پتانسیل بی حد و حصر ) ، یین و یانگ و وو شینگ توجه داشت. او در تائوئیسم، به عنوان اولین فیلسوفی که مفهوم تایجیتو یا «نماد یین یانگ» را رایج کرد، مورد احترام و اعتبار است.
ژو در سال ۱۰۱۷، در شهرستان ینگ دائو، بخش دائوژو، در یونگژو امروزی، جنوب هونان متولد شد. ژو که در خانواده ای محقق و سرشناس بزرگ شد، نام خود را در سال ۱۰۶۳ تغییر داد تا از وابستگی به شخصیت امپراتور یینگ زونگ اجتناب کند.
پدرش وقتی ژو چهارده ساله بود، درگذشت و عمویش ژنگ ژیانگ از او نگهداری کرد. او به کمک عمویش در اولین پست دولتی خود مشغول به کار شد. اگر چه در حرفه خدمات ملکی بسیار فعال بود، اما هرگز به مقام بالایی نرسید، و مدرک «دانشمند جینشی» ( بالاترین مدرک در آزمون امپراتوری در چین بود ) را دریافت نکرد. برخی از سمت هایی که او داشت عبارت بودند از: ثبات ناحیه ( ۱۰۴۰ ) ، قاضی در مناطق مختلف ( ۱۰۴۶–۱۰۵۴ ) ، سرپرست کارکنان بخش داری، معلم اداره آموزش و پرورش و معاون بخش دار ( ۱۰۶۱–۱۰۶۴ ) . او یک سال قبل از مرگ، از آخرین سمت خود استعفا داد. ژو در سال ۱۰۷۳، در نزدیکی کوه لو در استان جیانگشی درگذشت. به خاطر نامی که در دوران بازنشستگی خود برگزید و به جریان لیان نزدیک خانه اش احترام گذاشت، پس از مرگ او را ژو لیانشی می نامیدند، چنگ یی به او لقب «همکار ذن فقیر» را داده بود و پس از مرگش، در سال ۱۲۰۰، او را به عنوان «اشراف زاده یوان» ( Yuangong ) مورد تجلیل قرار دادند.
فرزندان ژو دان یی لقب «ووجینگ بوشی» را داشتند ( Wǔjīng Bóshì ) . [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
در سال ۱۱۷۵، تایجی تو شو، در کنار توضیح نمودار غایی عالی، یا نمودار توضیح عالی نهایی، اثر چو هسی و لو زوکیان، در رأس مجموعه های نئوکنفوسیوس قرار گرفت. او اخلاق و مفاهیم کنفوسیوس را از کتاب یی چینگ، با طبیعت گرایی دائوئیستی آمیخت. او متافیزیکی را بر اساس این ایده توسعه داد که «در غایت یکی است و یکی، غایت است». این اولین متن چینی قرن یازدهمی بود که بر جدایی ناپذیری متافیزیک یا کیهان شناسی و اخلاق استدلال می کرد، و همچنین اولین متن چینی بود که مفهوم تایجیتو یا «نماد یین یانگ» را بررسی کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفژو در سال ۱۰۱۷، در شهرستان ینگ دائو، بخش دائوژو، در یونگژو امروزی، جنوب هونان متولد شد. ژو که در خانواده ای محقق و سرشناس بزرگ شد، نام خود را در سال ۱۰۶۳ تغییر داد تا از وابستگی به شخصیت امپراتور یینگ زونگ اجتناب کند.
پدرش وقتی ژو چهارده ساله بود، درگذشت و عمویش ژنگ ژیانگ از او نگهداری کرد. او به کمک عمویش در اولین پست دولتی خود مشغول به کار شد. اگر چه در حرفه خدمات ملکی بسیار فعال بود، اما هرگز به مقام بالایی نرسید، و مدرک «دانشمند جینشی» ( بالاترین مدرک در آزمون امپراتوری در چین بود ) را دریافت نکرد. برخی از سمت هایی که او داشت عبارت بودند از: ثبات ناحیه ( ۱۰۴۰ ) ، قاضی در مناطق مختلف ( ۱۰۴۶–۱۰۵۴ ) ، سرپرست کارکنان بخش داری، معلم اداره آموزش و پرورش و معاون بخش دار ( ۱۰۶۱–۱۰۶۴ ) . او یک سال قبل از مرگ، از آخرین سمت خود استعفا داد. ژو در سال ۱۰۷۳، در نزدیکی کوه لو در استان جیانگشی درگذشت. به خاطر نامی که در دوران بازنشستگی خود برگزید و به جریان لیان نزدیک خانه اش احترام گذاشت، پس از مرگ او را ژو لیانشی می نامیدند، چنگ یی به او لقب «همکار ذن فقیر» را داده بود و پس از مرگش، در سال ۱۲۰۰، او را به عنوان «اشراف زاده یوان» ( Yuangong ) مورد تجلیل قرار دادند.
فرزندان ژو دان یی لقب «ووجینگ بوشی» را داشتند ( Wǔjīng Bóshì ) . [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
در سال ۱۱۷۵، تایجی تو شو، در کنار توضیح نمودار غایی عالی، یا نمودار توضیح عالی نهایی، اثر چو هسی و لو زوکیان، در رأس مجموعه های نئوکنفوسیوس قرار گرفت. او اخلاق و مفاهیم کنفوسیوس را از کتاب یی چینگ، با طبیعت گرایی دائوئیستی آمیخت. او متافیزیکی را بر اساس این ایده توسعه داد که «در غایت یکی است و یکی، غایت است». این اولین متن چینی قرن یازدهمی بود که بر جدایی ناپذیری متافیزیک یا کیهان شناسی و اخلاق استدلال می کرد، و همچنین اولین متن چینی بود که مفهوم تایجیتو یا «نماد یین یانگ» را بررسی کرد.
wiki: ژو دان یی