ژِنوم انسان، طرح (Human Genome Project)
طرحی پژوهشی، برای نقشه برداری کامل توالی نوکلئوتیدی(← اسید نوکلئیک) دی اِن اِی انسان. این طرح عملاً در ۱۹۹۰ شروع شد. پیش نویسکارآمدی از ژنوم، شامل نقشۀ ۹۷ درصد، توالی ۸۵ درصد، و تکمیل ۲۴ درصد از ژنوم انسان، در ژوئن ۲۰۰۰ به دست آمد. نتایج این طرح در فوریۀ ۲۰۰۱ منتشر شد. سازمان ژنوم انساناین طرح امریکایی ۳۰۰میلیون دلاری را در بیش از بیست مرکز در سراسر دنیا هماهنگ می کرد. شرکت امریکایی فناوری زیستی سِلِرا ژنومیکسنیز توالی یابیتجاری را صورت داد. نقشه برداری تفصیلی کامل ژنوم برای ۲۰۰۳ برنامه ریزی شد. بنابه نتایج طرح ژنوم انسان، انسان دارای ۲۷هزار تا ۴۰هزار ژن است و هر ژن ممکن است بیش از ۲میلیون نوکلئوتید داشته باشد. انتظار می رود دانش حاصل از نقشه برداری همۀ این ژن ها به پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری های کشنده و ناتوان ساز کمک کند، ولی در عین حال مسائل اخلاقی بالقوه ای نیز دربارۀ آگاهی از ساخت ژنتیکی افراد پدید آمده است و بیم آن می رود که این دانش به تبعیض ژنتیکی منجر شود. توالی یابی هر رشته دی اِن اِی از توالی واحدهایی ساختمانی، با نام نوکلئوتیدها، به دست می آید. ترکیب متفاوت نوکلئوتیدها رمز تولید پروتئین های ویژه در یاخته است و بنابراین، ساختار بدن و گوناگونی های افراد را تعیین می کند. برای تعیین توالی، رشته های دی اِن اِی را به قطعاتی می شکنند و پس از تکثیر و تهیۀ نسخه های تکراری با کلون سازی در مخمریا باکتری اشریشیا کلی، آن ها را بین مراکز پژوهشی گوناگون توزیع می کنند. ژن ها فقط بخش کوچکی از کل ژنوم را می سازند. ظاهراً بیش از ۹۰ درصد از دی اِن اِی هیچ عملکردی ندارد و در هر چند بار تقسیم یاخته ای همانندسازی شده و به نسل بعدی منتقل می شود. بسیاری از موجودات عالی مقادیر فراوانی دی اِن اِی اضافیدارند که ممکن است برای بقا ضروری باشد، زیرا در صورت ازبین رفتن یک ژن به علت جهش، خزانۀ دی اِن اِی برای شکل گیری ژن های جدید فراهم است. در طرح ژنوم انسان، نمونه های خون و اسپرم تعداد فراوانی اهداکننده تهیه شد و نهایتاً از دی اِن اِی تعداد کمی از این افراد، دَه تا بیست نمونه، برای تعیین توالی استفاده شد تا دانشمندان و اهداکنندگان نمونه ندانند که نهایتاً توالی دی اِن اِی چه کسانی تعیین شده است. از آن جا که همۀ انسان ها مجموعۀ اساسی واحدی از ژن ها دارند، اطلاعات حاصل دربارۀ هر کسی صادق است.
طرحی پژوهشی، برای نقشه برداری کامل توالی نوکلئوتیدی(← اسید نوکلئیک) دی اِن اِی انسان. این طرح عملاً در ۱۹۹۰ شروع شد. پیش نویسکارآمدی از ژنوم، شامل نقشۀ ۹۷ درصد، توالی ۸۵ درصد، و تکمیل ۲۴ درصد از ژنوم انسان، در ژوئن ۲۰۰۰ به دست آمد. نتایج این طرح در فوریۀ ۲۰۰۱ منتشر شد. سازمان ژنوم انساناین طرح امریکایی ۳۰۰میلیون دلاری را در بیش از بیست مرکز در سراسر دنیا هماهنگ می کرد. شرکت امریکایی فناوری زیستی سِلِرا ژنومیکسنیز توالی یابیتجاری را صورت داد. نقشه برداری تفصیلی کامل ژنوم برای ۲۰۰۳ برنامه ریزی شد. بنابه نتایج طرح ژنوم انسان، انسان دارای ۲۷هزار تا ۴۰هزار ژن است و هر ژن ممکن است بیش از ۲میلیون نوکلئوتید داشته باشد. انتظار می رود دانش حاصل از نقشه برداری همۀ این ژن ها به پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری های کشنده و ناتوان ساز کمک کند، ولی در عین حال مسائل اخلاقی بالقوه ای نیز دربارۀ آگاهی از ساخت ژنتیکی افراد پدید آمده است و بیم آن می رود که این دانش به تبعیض ژنتیکی منجر شود. توالی یابی هر رشته دی اِن اِی از توالی واحدهایی ساختمانی، با نام نوکلئوتیدها، به دست می آید. ترکیب متفاوت نوکلئوتیدها رمز تولید پروتئین های ویژه در یاخته است و بنابراین، ساختار بدن و گوناگونی های افراد را تعیین می کند. برای تعیین توالی، رشته های دی اِن اِی را به قطعاتی می شکنند و پس از تکثیر و تهیۀ نسخه های تکراری با کلون سازی در مخمریا باکتری اشریشیا کلی، آن ها را بین مراکز پژوهشی گوناگون توزیع می کنند. ژن ها فقط بخش کوچکی از کل ژنوم را می سازند. ظاهراً بیش از ۹۰ درصد از دی اِن اِی هیچ عملکردی ندارد و در هر چند بار تقسیم یاخته ای همانندسازی شده و به نسل بعدی منتقل می شود. بسیاری از موجودات عالی مقادیر فراوانی دی اِن اِی اضافیدارند که ممکن است برای بقا ضروری باشد، زیرا در صورت ازبین رفتن یک ژن به علت جهش، خزانۀ دی اِن اِی برای شکل گیری ژن های جدید فراهم است. در طرح ژنوم انسان، نمونه های خون و اسپرم تعداد فراوانی اهداکننده تهیه شد و نهایتاً از دی اِن اِی تعداد کمی از این افراد، دَه تا بیست نمونه، برای تعیین توالی استفاده شد تا دانشمندان و اهداکنندگان نمونه ندانند که نهایتاً توالی دی اِن اِی چه کسانی تعیین شده است. از آن جا که همۀ انسان ها مجموعۀ اساسی واحدی از ژن ها دارند، اطلاعات حاصل دربارۀ هر کسی صادق است.
wikijoo: ژنوم_انسان،_طرح