ژست

ژست ( به انگلیسی: Gesture ) یا کِرِشم قالب ارتباط غیرزبانی یا غیرآوایی است که در آن عملکردهای بدنی آشکار، پیام های خاصی را به جای یا در ترکیب با گفتار انتقال می دهد. ژست ها، شامل حرکت دست ها، صورت یا دیگر اعضای بدن می باشند. ژست ها، معمولاً با دیگر ارتباطات غیرزبانی فیزیکی که پیام خاصی را منتقل نمی کند، مانند نمایش های حالات صورت خالصانه ( که احساسی را نمایان می کند ) ، در نظرگرفتن حریم ها و فواصل اجتماعی یا نمایش های توجهات مشترک، تفاوت دارند. [ ۱] ژست ها به افراد اجازه می دهند که تفکرات و احساسات گوناگونی را - از احساس حقارت و دشمنی گرفته تا تصدیق کردن و عاطفه - را به همراه زبان بدن، به علاوه واژگانی که در هنگام صحبت کردن ادا می کند، انتقال دهند.
عمل پردازش ژست، در ناحیه هایی از مغز، مانند ناحیه بروکا و ناحیه ورنیک، که در هنگام گفتار یا استفاده از زبان اشاره نیز استفاده می شود، انجام می شود. [ ۲] در اصل زبان، تفکری است که از ژست های دستی تکامل پیدا کرده است. [ ۳] این نظریه که زبان از ژست های دستی تکامل پیدا کرده است، به عنوان نظریه جسچرال ( به انگلیسی: Gestural Theory ) یا نظریه ژستی شناخته می شود و برای اولین بار در قرن هیجدهم میلادی و توسط فیلسوف مشهور اتین بونو دو کندیاک مطرح شد و سپس در سال ۱۹۷۳، در مباحثه منشأ زبان توسط انسان شناس مشهور معاصر گوردون دبلیو. هیوز بازآفرینی شد. [ ۳] [ ۴]
در برخی از کشورها برخی از ژست ها با ممنوعیت های فرهنگی و قانونی مواجه است.
ژستی معروف در آلمان نازی بود که مردمان آلمان آن را انجام می دادند. نوعی سلام فرستادن و ژست متداول در آلمان نازی بود که در آن دست راست خود را بالا می آوردند و بلند و محکم می گفتند: «هایل هیتلر» یعنی سلام هیتلر، یا «هایل ماین فیوقه» یعنی «سلام پیشوای من». این نوع سلام فرستادن، ریشه در روم باستان دارد و به آن سلام رومی می گویند. این ژست امروزه در آلمان، غیرقانونی است. قانون اساسی آلمان دادن سلام نازی را فرمی از نمایش نمادهای نازی به حساب می آورد و آن را جرم تلقی می کند. [ ۵] [ ۶] [ ۷]
در عربستان سعودی، این رقص و حرکت، توسط کمیته ملی کنترل مواد مخدر غیرقانونی اعلام گردید و گفته شد که «به برخی مواد مخدر و سایر مواد غیر قانونی اشاره دارد». همچنین یک خواننده عربستانی به دلیل ژست داب بازداشت شد. [ ۸]