ژاک کارتیه

ژاک کارتیه ( به فرانسوی: Jacques Cartier ) ( زادهٔ ۳۱ دسامبر ۱۴۹۱ – درگذشتهٔ ۱ سپتامبر ۱۵۵۷ ) دریانورد فرانسوی بود که توانست بخش فرانسویِ کانادایِ کنونی را کشف کند. [ ۱]
در ۳۱ دسامبر ۱۴۹۱ در خانواده ای دریانورد در سن - ملو، فرانسه متولد شد. در ابتدا ملوان کشتی بود و در جریان دیدار فرانسوای اول از مون سَن میشل ( Mont Saint - Michel ) به درجهٔ ناخدایی رسید. به گفتهٔ مورخان، در همین زمان بود که پادشاه با بودجهٔ تجهیزِ دو کشتی برای رسیدن به هند از مسیر شمال غربی موافقت کرد.
اولین سفر او در ۲۰ آوریل ۱۵۳۴ انجام شد که به کشف رودخانه سن لوران و لابرادور انجامید. او این سرزمین تازه را ابتدا به نام فرانسوای اول نامید و سپس نام کانادا را، با استفاده از واژهٔ سرخپوستیِ «کاناتا» ( Kanata ) به معنی «شهر» انتخاب کرد، و با پایان سفر اول در ۵ سپتامبر ۱۵۳۴ به کشورش فرانسه بازگشت.
سفر دوم باکمک سه کشتی آغاز شد و کارتیه با همراهانش به شهر کبک رسید. کشف سرزمین های تازه ادامه یافت تا به مون رویال، یعنی مونترآلِ کنونی رسیدند. سرمای کشنده و کمبود تجهیزات، ژاک کارتیه و افرادش را مجبور به بازگشت کرد.
سفر سومی را هم بین سال های ۱۵۴۲–۱۵۴۱ انجام داد و اولین ساکنان فرانسوی در سرزمین های نو در حاشیهٔ رود سَن لوران اسکان یافتند که به علت بیماری و مشکلاتی که با بومیان سرزمین جدید داشتند، در بهار ۱۵۴۳ مجبور به بازگشت شدند.
ژاک کارتیه در ۱ سپتامبر ۱۵۵۷ در زادگاهش سَن مالو بر اثر بیماری طاعون درگذشت. [ ۲]