ژاک ورجس ( زاده ۵ مارس ۱۹۲۵ – درگذشته ۱۵ اوت ۲۰۱۳ ) یک وکیل، نویسنده و فعال سیاسی فرانسوی متولد کشور سیام بود که به خاطر دفاع از شبه نظامیان FLN در طول جنگ استقلال الجزایر شهرت یافت. او در سال ۱۹۶۰ به دلیل فعالیت های خود به زندان افتاد و به طور موقت مجوز رسمی فعالیت حقوقی خود را از دست داد. او که یکی از حامیان فداییان فلسطینی در دهه ۱۹۶۰ بود، از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۸ بدون اینکه هیچ توضیحی در مورد محل اقامت خود در آن دوره بدهد، ناپدید شد. او بعداً درگیر پرونده های حقوقی برای افراد سرشناس متهم به تروریسم یا جنایات جنگی شد، از جمله نازی کلاوس باربی در سال ۱۹۸۷، تروریست کارلوس شغال در سال ۱۹۹۴، و رئیس سابق دولت خمرهای سرخ، خیو سامفان در سال ۲۰۰۸. او همچنین از روژه گارودی منکر هولوکاست در سال ۱۹۹۸ بدنام دفاع کرد.
... [مشاهده متن کامل]
ورجس در دهه ۱۹۵۰ به دلیل استفاده از محاکمات به عنوان انجمنی برای بیان نظرات علیه حاکمیت فرانسه در الجزایر، زیر سؤال بردن اقتدار دادستان و ایجاد هرج و مرج در دادرسی، توجه عمومی را به خود جلب کرد - همان روشی که او او در کتاب خود De la stratégie judiciaire. ( استراتژی قضایی ) ، به عنوان «دفاع از گسیختگی» معرفی کرد. او که به صراحت یک ضد امپریالیست بود، در دهه ۲۰۰۰ به فعالیت های سیاسی خود ادامه داد، از آن جمله مخالفت با جنگ علیه تروریسم بود. رسانه ها با فعالیت هایش ورجس را به «وکیل مدافع شیطان» ملقب کردند، و ورجس خودش نیز با اعمالی مانند نام گذاری زندگی نامه اش به عنوان «حرامزاده درخشان» و دادن پاسخ های تحریک آمیز در مصاحبه ها، به شهرت خود به عنوان شخصیت «بدنام» کمک کرد. مانند «من حتی از بوش دفاع خواهم کرد! اما تنها در صورتی که او بپذیرد که گناهکار است. »
ژاک ورجس در ۵ مارس ۱۹۲۵ در یوبون راتچاتانی، سیام متولد شد و در جزیره رئونیون بزرگ شد. پدرش ریموند ورجس دیپلمات فرانسوی و مادرش یک معلم ویتنامی به نام فام تی کانگ بود. در سال ۱۹۴۲، با تشویق پدرش، به لیورپول در انگلستان رفت تا به نیروهای فرانسه آزاد تحت رهبری شارل دوگل بپیوندد و در مقاومت ضد نازی ها شرکت کند. در سال ۱۹۴۵ به حزب کمونیست فرانسه پیوست. او پس از جنگ، برای تحصیل در رشته حقوق به دانشگاه پاریس رفت ( در حالی که برادر دوقلویش پل ورجس به رهبری حزب کمونیست و عضویت پارلمان اروپا درآمده بود ) . در سال ۱۹۴۹ ژاک رئیس AEC ( انجمن دانشجویان استعماری ) شد و در آنجا با پل پوت آشنا و با هم دوست شدند. در سال ۱۹۵۰، ژاک به درخواست مربیان کمونیست خود، به پراگ رفت و به مدت چهار سال رهبری یک سازمان جوانان را بر عهده گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
ورجس در دهه ۱۹۵۰ به دلیل استفاده از محاکمات به عنوان انجمنی برای بیان نظرات علیه حاکمیت فرانسه در الجزایر، زیر سؤال بردن اقتدار دادستان و ایجاد هرج و مرج در دادرسی، توجه عمومی را به خود جلب کرد - همان روشی که او او در کتاب خود De la stratégie judiciaire. ( استراتژی قضایی ) ، به عنوان «دفاع از گسیختگی» معرفی کرد. او که به صراحت یک ضد امپریالیست بود، در دهه ۲۰۰۰ به فعالیت های سیاسی خود ادامه داد، از آن جمله مخالفت با جنگ علیه تروریسم بود. رسانه ها با فعالیت هایش ورجس را به «وکیل مدافع شیطان» ملقب کردند، و ورجس خودش نیز با اعمالی مانند نام گذاری زندگی نامه اش به عنوان «حرامزاده درخشان» و دادن پاسخ های تحریک آمیز در مصاحبه ها، به شهرت خود به عنوان شخصیت «بدنام» کمک کرد. مانند «من حتی از بوش دفاع خواهم کرد! اما تنها در صورتی که او بپذیرد که گناهکار است. »
ژاک ورجس در ۵ مارس ۱۹۲۵ در یوبون راتچاتانی، سیام متولد شد و در جزیره رئونیون بزرگ شد. پدرش ریموند ورجس دیپلمات فرانسوی و مادرش یک معلم ویتنامی به نام فام تی کانگ بود. در سال ۱۹۴۲، با تشویق پدرش، به لیورپول در انگلستان رفت تا به نیروهای فرانسه آزاد تحت رهبری شارل دوگل بپیوندد و در مقاومت ضد نازی ها شرکت کند. در سال ۱۹۴۵ به حزب کمونیست فرانسه پیوست. او پس از جنگ، برای تحصیل در رشته حقوق به دانشگاه پاریس رفت ( در حالی که برادر دوقلویش پل ورجس به رهبری حزب کمونیست و عضویت پارلمان اروپا درآمده بود ) . در سال ۱۹۴۹ ژاک رئیس AEC ( انجمن دانشجویان استعماری ) شد و در آنجا با پل پوت آشنا و با هم دوست شدند. در سال ۱۹۵۰، ژاک به درخواست مربیان کمونیست خود، به پراگ رفت و به مدت چهار سال رهبری یک سازمان جوانان را بر عهده گرفت.
