دکتر خانلری ( به فرانسوی: Jacques Alexandre César Charles ) مخترع، دانشمند، ریاضی دان و شیمی دان فرانسوی است. [ ۱] شارل و کمک خلبانش برادران رابرت اولین بالون پرشده از هیدروژن را در ۲۷ اوت ۱۷۸۳ به پرواز درآوردند. سپس او و همکارش تا ارتفاع حدود ۵۵۰ متر با بالون سرنشین دارشان بالا رفتند؛ که ابتکارشان در استفاده از هیدروژن برای بالا بردن، باعث شد که این نوع بالون به نام شارلیر نامیده شود. ( همان طور که نام مون گلفیر برای بالون هوای گرم استفاده شد ) . قانون شارل، توضیح می دهد که چطور گازها افزایش حجم می دهند وقتی که گرم می شوند. این قانون در ۱۸۰۲ توسط ژوزف لویی گیلوساک فرمول بندی شد؛ ولی گیلوساک این اعتبار را به کار منتشر نشدهٔ ژاک شارل نسبت داد. شارل در سال ۱۷۹۵ در آکادمی علوم فرانسه انتخاب شد و بعد از آن پروفسور فیزیک در آکادمی علوم فرانسه شد. [ ۲]
شارل در سال ۱۷۴۶ در Beaugency - sur - Loire به دنیا آمد؛ و با زنی از کریاویو که ۳۷ سال جوان تر از خود بود، به نام Julie Françoise Bouchaud des Hérettes ازدواج کرد ( ۱۷۸۴–۱۸۱۷ ) . شارل تا آخر عمر با همسرش ماند و در پاریس در ۷ آوریل ۱۸۲۳ فوت کرد. [ ۲]
شارل باور داشت که ایدهٔ استفاده از هیدروژن در بالون مورد مطالعهٔ قانون بویل از رابرت بویل که در ۱۰۰ سال پیش از او در سال ۱۶۶۲ منتشر شده بود، مناسب است. شارل طراحی و ترسیم را انجام داد و سپس با مشارکت برادران رابرت Anne - Jean و Nicolas - Louis در کارگاهشان در Place des Victoires در پاریس آن را ساخت. برادران رابرت روشی ابداع نموده بودند برای کیسهٔ هوای سبکی که محفوظ از هوا بود. بوسیلهٔ محلول کائوچو در صمغ و ورقه های ابریشم آغشته به لاک الکل که با اتصال به یکدیگر کیسهٔ اصلی را ایجاد کردند. آن ها نوارهای سفید و قرمز را پشت سرهم استفاده نمودند ولی تغییر رنگ ناشی از روند لاک الکل زدن / صمغ زدن نتیجه را زرد و قرمز نمود. ژاک شارل و برادران رابرت اولین بالون هیدروژنی جهان را در تاریخ ۲۷ اوت ۱۷۸۳ از Champ de Mars ( محل فعلی برج ایفل ) در حضور بنجامین فرانکلین در بین جمعیت تماشاگران، راه اندازی نمودند. بالون نسبتاً کوچک بود، یک کره به حجم ۳۵ متر مکعب، محصور با ابریشم صمغ اندود شده، و تنها قادر به بلند کردن حدود ۹ کیلوگرم ( ۲۰ پوند ) . و با هیدروژن حاصل از ریختن نزدیک به یک چهارم تن اسید سولفوریک بر روی نیم تن آهن قراضه، پر شد. گاز هیدروژن به بالون از طریق لوله های سرب تغذیه شد. اما به این دلیل که آن را از میان آب سرد عبور نداده بودند، مشکلات زیادی در پر کردن بالون به طور کامل، تجربه شد ( گاز در هنگام تولید داغ بود، اما در هنگامی که در بالون سرد می شد، کم حجم می شد ) . پیشرفت روزانه باعث ازدحام مردم شد، جمعیت آنقدر زیاد بود که در ۲۶ آگوست، بالون مخفیانه در شب به میدان شان دو مارس، به فاصله ۴ کیلومتری منتقل شد. بالون به مدت ۴۵ دقیقه به سمت شمال پرواز کرد، که توسط تعقیب کنندگانی سوار بر اسب دنبال شد، و در۲۱ کیلومتری در روستای گونس فرود آمد که در آن دهقانان محلی وحشت زده آن را با چنگال یا چاقو نابود کردند. این پروژه توسط یک اشتراک سازماندهی شده توسط Barthelemy Faujas de Saint - Fond تأمین شد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشارل در سال ۱۷۴۶ در Beaugency - sur - Loire به دنیا آمد؛ و با زنی از کریاویو که ۳۷ سال جوان تر از خود بود، به نام Julie Françoise Bouchaud des Hérettes ازدواج کرد ( ۱۷۸۴–۱۸۱۷ ) . شارل تا آخر عمر با همسرش ماند و در پاریس در ۷ آوریل ۱۸۲۳ فوت کرد. [ ۲]
شارل باور داشت که ایدهٔ استفاده از هیدروژن در بالون مورد مطالعهٔ قانون بویل از رابرت بویل که در ۱۰۰ سال پیش از او در سال ۱۶۶۲ منتشر شده بود، مناسب است. شارل طراحی و ترسیم را انجام داد و سپس با مشارکت برادران رابرت Anne - Jean و Nicolas - Louis در کارگاهشان در Place des Victoires در پاریس آن را ساخت. برادران رابرت روشی ابداع نموده بودند برای کیسهٔ هوای سبکی که محفوظ از هوا بود. بوسیلهٔ محلول کائوچو در صمغ و ورقه های ابریشم آغشته به لاک الکل که با اتصال به یکدیگر کیسهٔ اصلی را ایجاد کردند. آن ها نوارهای سفید و قرمز را پشت سرهم استفاده نمودند ولی تغییر رنگ ناشی از روند لاک الکل زدن / صمغ زدن نتیجه را زرد و قرمز نمود. ژاک شارل و برادران رابرت اولین بالون هیدروژنی جهان را در تاریخ ۲۷ اوت ۱۷۸۳ از Champ de Mars ( محل فعلی برج ایفل ) در حضور بنجامین فرانکلین در بین جمعیت تماشاگران، راه اندازی نمودند. بالون نسبتاً کوچک بود، یک کره به حجم ۳۵ متر مکعب، محصور با ابریشم صمغ اندود شده، و تنها قادر به بلند کردن حدود ۹ کیلوگرم ( ۲۰ پوند ) . و با هیدروژن حاصل از ریختن نزدیک به یک چهارم تن اسید سولفوریک بر روی نیم تن آهن قراضه، پر شد. گاز هیدروژن به بالون از طریق لوله های سرب تغذیه شد. اما به این دلیل که آن را از میان آب سرد عبور نداده بودند، مشکلات زیادی در پر کردن بالون به طور کامل، تجربه شد ( گاز در هنگام تولید داغ بود، اما در هنگامی که در بالون سرد می شد، کم حجم می شد ) . پیشرفت روزانه باعث ازدحام مردم شد، جمعیت آنقدر زیاد بود که در ۲۶ آگوست، بالون مخفیانه در شب به میدان شان دو مارس، به فاصله ۴ کیلومتری منتقل شد. بالون به مدت ۴۵ دقیقه به سمت شمال پرواز کرد، که توسط تعقیب کنندگانی سوار بر اسب دنبال شد، و در۲۱ کیلومتری در روستای گونس فرود آمد که در آن دهقانان محلی وحشت زده آن را با چنگال یا چاقو نابود کردند. این پروژه توسط یک اشتراک سازماندهی شده توسط Barthelemy Faujas de Saint - Fond تأمین شد. [ ۲]
wiki: ژاک شارل