ژاک بنم

لغت نامه دهخدا

ژاک بنم. [ ب ُ ن ُ ] ( فرانسوی ، اِ مرکب ) نامی که گاهی در مقام تحقیر دهقان فرانسوی را دهند و غرض از آن کسی است که تن به هر بندگی و بیگاری و حقارت دهد.

فرهنگ فارسی

نامی که گاهی در مقام تحقیر دهقان فرانسوی را دهند و غرض از آن کسی است که به تن بهر بندگی و بیگاری و حقارت دهد .

پیشنهاد کاربران

بپرس