ژاپُنی، زبان
زبان گفتاری و نوشتاری مردم ژاپن و جمعیتی کثیر از اهالی جزایر ریوکیو، کره، تایوان و بخش هایی از ایالات متحده و برزیل. منشأ زبان ژاپنی به درستی دانسته نیست، امّا برخی از دانشمندان به دلیل شباهت دستوری آن با زبان کره ای، زبان ژاپنی را با کره ای خویشاوند می دانند. برخی زبان شناسان نیز هردو زبان ژاپنی و کره ای را جزو زبان های آلتایی طبقه بندی می کنند. ژاپنی، تا اندازه ای مختصات زبان های پیوندی را دارد، فاقد نواختار، امّا آهنگین است. یکی از خصوصیات زبان ژاپنی خطاب احترام آمیز است و ساختار آن بسته به موقعیت اجتماعی گوینده، شنونده و سوم شخص تغییر می کند. ژاپنی ها خط خود را در قرون ۳ و ۴م از چینی ها اقتباس کردند، امّا در قرن ۸م با افزودن دو نوع مصوت، آن را با زبان خود متناسب ساختند. این خط معمولاً به صورت عمودی از بالا به پائین و از راست به چپ نوشته می شود. در متون علمی گاه نوشتار افقی و از چپ به راست است. دشواری خواندن و نوشتن سبب شد که از جنگ جهانی دوم به بعد علایم نوشتاری را ساده تر و شمار آن ها را به ۲۰۰۰ محدود کنند.
زبان گفتاری و نوشتاری مردم ژاپن و جمعیتی کثیر از اهالی جزایر ریوکیو، کره، تایوان و بخش هایی از ایالات متحده و برزیل. منشأ زبان ژاپنی به درستی دانسته نیست، امّا برخی از دانشمندان به دلیل شباهت دستوری آن با زبان کره ای، زبان ژاپنی را با کره ای خویشاوند می دانند. برخی زبان شناسان نیز هردو زبان ژاپنی و کره ای را جزو زبان های آلتایی طبقه بندی می کنند. ژاپنی، تا اندازه ای مختصات زبان های پیوندی را دارد، فاقد نواختار، امّا آهنگین است. یکی از خصوصیات زبان ژاپنی خطاب احترام آمیز است و ساختار آن بسته به موقعیت اجتماعی گوینده، شنونده و سوم شخص تغییر می کند. ژاپنی ها خط خود را در قرون ۳ و ۴م از چینی ها اقتباس کردند، امّا در قرن ۸م با افزودن دو نوع مصوت، آن را با زبان خود متناسب ساختند. این خط معمولاً به صورت عمودی از بالا به پائین و از راست به چپ نوشته می شود. در متون علمی گاه نوشتار افقی و از چپ به راست است. دشواری خواندن و نوشتن سبب شد که از جنگ جهانی دوم به بعد علایم نوشتاری را ساده تر و شمار آن ها را به ۲۰۰۰ محدود کنند.
wikijoo: ژاپنی،_زبان