ژاور

ژاور در حوالی سال ۱۷۸۰ در یک زندان متولد شد. مادر او زنی فالگیر و پدرش محکوم به اعمال شاقه بود.
وقتی بزرگ شد، متوجه شد که نمی تواند وارد اجتماع شود. او مشاهده کرد که اجتماع دو طبقه از مردم را از خود می راند: یکی مجرمان و دیگری محافظان اجتماع. او به خاطر کینهٔ شدیدی که نسبت به طبقهٔ خود داشت، تصمیم گرفت محافظ اجتماع شود و پلیس شد. در ایام جوانی، در زندان تولون به عنوان نگهبان خدمت کرد و در آن جا با ژان والژان که محکوم به اعمال شاقه بود آشنا شد.
در سال ۱۸۲۰، با کمک مسیو شابویه، معاون وزیر کشور و رئیس پلیس وقت، به عنوان بازرس به شهر کوچکی به نام مونتروی سورمر ( به فرانسوی: Montreuil - sur - Mer ) اعزام شد. در آن زمان، ژان والژان با اسم مستعار «مسیو مادلن» ( به فرانسوی: Madeleine ) در مونتروی سورمر شهرت خوبی داشت و کمی بعد، شهردار آن شهر شد. ژاور که ژان والژان را از پیش می شناخت، به مسیو مادلن مشکوک شد.
در سال ۱۸۲۳، در طی نزاعی که بر سر آزادی زنی روسپی به نام «فانتین» ( به فرانسوی: Fantine ) بین ژاور و مسیو مادلن درگرفت، ژاور به علت خشم زیاد، فوراً به پلیس مرکزی اطلاع داد که ژان والژان را یافته است. اما از پلیس نامه ای رسید مبنی بر این که ژان والژان با نام مستعار «شان ماتیو» ( به فرانسوی: Champmathieu ) یافت شده است. ژاور که خود را مجرم می دانست، چرا که بدون تحقیقات کافی و فقط از سر خشم، به مسیو مادلن اتهام وارد کرده است، از مسیو مادلن درخواست کرد که او را از کار برکنار کند، ولی مسیو مادلن نپذیرفت.
کمی بعد، مسیو مادلن به دادگاه رفت و اعتراف کرد که ژان والژان حقیقی اوست. ژاور او را بازداشت کرد ولی مسیو مادلن از زندان فرار کرده به پاریس گریخت.
در پاریس، پس از آن که ژاور در دستگیری ژان والژان لیاقت بالایی از خود نشان داد، توسط مسیو شابویه، به عنوان بازرس پلیس پاریس برگزیده شد.
در سال ۱۸۲۴، بعد از فرار مجدد ژان والژان از زندان، ژاور برای دستگیری او تلاش کرد، هر چند ناکام ماند.