ژانه، پیِر (۱۸۵۹ـ۱۹۴۷)(Janet, Pierre)
ژانه، پیِر
روان پزشک فرانسوی. شهرت او به سبب آثار جامعش در زمینۀ روان رنجوریاست. نخستین تحقیقات او بر روان سُستی (ضعف روانی)متمرکز بود و این اصطلاح را برای توصیف اضطراب، هراسو اختلالات وسواسیبه کار برد. نظریۀ جامعی دربارۀ رشد تدوین کرد، مبنی بر این که رفتارهای نابهنجار و روان پریشی ها ناشی از شکست شخص در یکپارچه سازی کامل عملکردهای روان شناختی وابسته به یک مرحلۀ خاص از رشد است. ژانه زمانی که دانشجوی ژان مارتن شارکوبود به مطالعۀ روان نژندی و درمان آن با هیپنوتیسمعلاقه مند شد. از ۱۸۹۵ مدیر مطالعات روان شناسی تجربیدر سوربونبود و پس از آن استاد روان شناسی تطبیقیو تجربی در کولژ دو فرانسشد (۱۹۰۲ـ۱۹۳۶). از مهم ترین آثار اوست: روان رنجوری و عقاید ثابت(۱۸۹۸)؛ وسواس و ضعف روانی(۱۹۰۳)؛ روان رنجوری ها(۱۹۰۵).
ژانه، پیِر
روان پزشک فرانسوی. شهرت او به سبب آثار جامعش در زمینۀ روان رنجوریاست. نخستین تحقیقات او بر روان سُستی (ضعف روانی)متمرکز بود و این اصطلاح را برای توصیف اضطراب، هراسو اختلالات وسواسیبه کار برد. نظریۀ جامعی دربارۀ رشد تدوین کرد، مبنی بر این که رفتارهای نابهنجار و روان پریشی ها ناشی از شکست شخص در یکپارچه سازی کامل عملکردهای روان شناختی وابسته به یک مرحلۀ خاص از رشد است. ژانه زمانی که دانشجوی ژان مارتن شارکوبود به مطالعۀ روان نژندی و درمان آن با هیپنوتیسمعلاقه مند شد. از ۱۸۹۵ مدیر مطالعات روان شناسی تجربیدر سوربونبود و پس از آن استاد روان شناسی تطبیقیو تجربی در کولژ دو فرانسشد (۱۹۰۲ـ۱۹۳۶). از مهم ترین آثار اوست: روان رنجوری و عقاید ثابت(۱۸۹۸)؛ وسواس و ضعف روانی(۱۹۰۳)؛ روان رنجوری ها(۱۹۰۵).
wikijoo: ژانه،_پیر_(۱۸۵۹ـ۱۹۴۷)